بررسی اصول معماری بومی گیلان و ارتباط آن با معماری پایدار

طبیعت تجلی گاه احساسات ، شور ، شعف و زیبایی هاست . به همین دلیل انسان هماره می کوشدتا با آن همراه باشد . این نوع همراهی و همزیسی با طبیعت را به خوبی میتوان در معماری بومی دید. مقایسه تنوع اقلیمی مناطق مختلف ایران باشکل معماری موجود درآنها حاکی از این است که شرایط اقلیمی به نوعی یکی از عوامل اصلی در شکل گیری نوع مساکن بومی بوده است . به همین علت طراحیاقلیمی و معماری بومی مورد توجه معماری پایدار قرار گرفته است . بانگاهی به معماری بومی در گیلان درمیابیم که این گونه معماری،با ظاهر متفاوت خوداقتباسی ساده ازطبیعت و جغرافیای اقلیمی بوده و به خوبی توانستهپاسخگوی نیازهای اساسی مردمان این منطقه وانعکاس دهنده روابط اجتماعی و اقتصادی با محیط طبیعی ونمادهای فرهنگی باشد. لذا بررسی علل نمود اینگونهمعماری خاص در دنیای امروز که با محدودیت منابع انرژی و بروزمسائل زیستمحیطی روبرو است و ارائه راه حلهایی درراستای ارتقای معماری پایدار با رویکرد طراحی اقلیمی وهمساز با طبیعت که بطور مستقیم و غیر مستقیم ادراک و رفتار محیطی را متوجه مفاهیم پایداری مینماید ، ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

گیلان ، معماری بومی ، معماری پایدار ، طبیعت ، طراحی اقلیمی