حکمروایی شایسته و مشارکت مردمی در توسعه پایدار شهری

حکمروایی شهری ومشارکت مردمی پیش شرطهای لازم برای توسعه پایدار هستند.حکمروایی شایسته زمانی به وجود می اید که موثر ،شفاف ،پاسخگو،اثر بخش وکارامد باشد.دولت ،بخش خصوصی ومردم عناصر وبازیگران اصلی حکمروایی شایسته شهریمیباشند وهریک باتوجه به سهم ومنابع قدرتشان تاثیر گذارند.دولت باتوان سیاسی وحقوقی خود بخش خصوصی با ایجاد شغل ودرامد ونهادهای مدنی با ایجاد تعامل بین گروههای مختلف سبب مشارکت مردم در فعالیت های مختلف میشوند.حکمروایی شایسته شهری به همراه مشارکت فعال مردم در برنامه ریزی شهری میتواند بهترین رویکردبرای جامعه شهری ایران جهت ایجادتعادل بین عوامل اجتماعی ،اقتصادی ،محیطی زمان حال وحفظ حقوق ایندگان و تحقق پایداری شهری باشد. تحقیق حاضر به معرفی الگوی حکمروایی شایسته شهری ونحوه ی مشارکت مردم در ان برای رسیدن به پایداری شهری وبرخی چالش های پیش روی حکمروایی شایسته در ایران می پردازد.

کلیدواژه ها:

حکمروایی ، مشارکت مردمی ، اجتماعی گرایی ، توسعه پایدار