ارزیابی نقش صوت در ارتقاء کیفیت محیط و نحوه استفاده شهروندان از فضا

فضای شهری بیشترین ارتباط را با مردم و محیط زندگی برقرار میکند و در نتیجه نقش بسزایی در هویت بخشی و احساسآرامش به شهروندان دارد. در این میان یکی از عناصر مهم محیط شهری ، محیط صوتی آن است که ، نقش ویژه ای را ایفامی کند. قضاوت درباره صدا و به طور کلی حساسیت انسان در قبال بار صوتی محیط شهر از یک سو به شرایط جسمی وروحی و رفتاری انسان و از سویی به ویژگی های فیزیکی بار صوتی بستگی دارد. این پژوهش به تبیین اصولی جهت ارتقاکیفیت منظر صوتی در فضای شهری می پردازد. آنچه که مهم است بحث منظر شهری و نیز تاثیر آن بر ابعاد ادراکی،روحی و رفتاری شهروندان است. بدین منظور برای دستیابی به این هدف، از روش تحقیق تحلیلی توصیفی و شیوه تحقیقمرور متون و استاد کتابخانه ای استفاده شده است و به راهکارهایی در رابطه با هدف پژوهش دست یافته است. نتایجحاصل حاکی از آن است که میزان حضورپذیری افراد در فضاهای شهری به طور ویژه ای به صداهای دریافتی از منظرشهری وابسته است که این امر به ابعاد مختلفی چون عملکردی ، کالبدی، ادراکی، بصری، اجتماعی و فرهنگی، ترافیکی وزیست محیطی وابسته است. در این میان ابعاد ادراکی نقش بسزایی در درک مردم از صوت و در نتیجه جذب مردم بهفضاهای شهری ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، منظر صوتی ، حس مکان ، حضورپذیری