به کار گیری ظرفیت های معماری اقلیمی و بومی،در توسعه گردشگری (مطالعه موردی روستای ورکانه همدان)

توسعه صنعت گردشگری امروزه به یکی از مسایل اصلی سرمایه گذاران و سیاست مداران تبدیل شده است،چراکه به مصابهگسترش صنعت توریسم میتوان تاحدی از مهاجرت های روز افزون روستاییان به شهر ها جلوگیری کرد و با تبدیل روستابه منطقه توریستی میتوان در جوانان و ساکنان ان ایجاد انگیزه برای باقی ماندن در روستاها ،ایجاد شغل های جدیدوافزایش درامد خانوارهای روستایی نمود.همانطورکه در روستای ورکانه همدان با استفاده از پتانسیل های اقلیمی و استفادهاز مصالح بوم اورد شاهد رشد چشم گیر توریسم و صنعت گردشگری هستیم.هدف پژوهشگر تبیین وتعریف مفاهیمگردشگری ودر عین حال نمایاندن جذابیت های طبیعی و اقلیمی روستای ورکانه است که در نهایت ارایه راهکارهایی جهتبکارگیری هرچه بییشتر ظرفیت های معماری اقلیمی دراین روستا ارایه می گردد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توریسم ، معماری اقلیمی ، روستا