بررسی عوامل موثر بر میزان مشارکت مردمی در بازسازی بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی: محدوده ی غربی بافت فرسوده شهر جهرم)

امروزه جلب مشارکت های مردمی و بهره گیری از همکاری شهروندان در اداره امور شهرها یکی از راهبردهای مورد تأکید دررویکرد نوین برنامه ریزی شهری محسوب می شود، بافت های فرسوده شهری به عنوان قلب تپنده شهر در دوران گذشته هموارهجوابگوی نیاز ساکنین بوده است، لیکن امروزه دچار فرسودگی و بالطبع آن ناکارآمدی در کالبد و عملکرد گردیده است . در چنینشرایطی مدیریت شهری به دنبال ارائه راه حلی جهت رفع مشکلات بافت خواهد بود که یکی از بهترین راهکارها استفاده ازمشارکت های مردمی و بهره گیری از الگوی محله محور است. هدف اصلی این پژوهش، تبیین نقش و جایگاه مشارکت مردم دربهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری و شناخت مولفه های موثر در جهت ترغیب مشارکت شهروندان در زمینه تهیه واجرای طرح های بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری می باشد. که با استفاده از پرسشنامه سرپرست خانوار به امکان سنجی مشارکت در بهسازی بافت فرسوده این شهر پرداخته شد . بر اساس یافته های تحقیق، نتایج بیانگر آن است که 59/4 در صد ساکنین در حل مسائل و مشکلات در محدوده مورد مطالعه با یکدیگر همکاری می کنند. که افزایش این همکاری، میزان تمایل آنان به ادامه سکونت را افزایش و در نتیجه میزان تمایل ساکنین محدوده بافت فرسوده در جهت بهسازی و نوسازی بافتفرسوده افزایش خواهد داد. شایان ذکر است این تحقیق در مقطعی از زمان انجام گرفته و قضاوت نهایی در مورد میزان مشارکتپذیری در محله های مذکور یا محله های دیگر نیازمند پایش مجدد پدیده مورد نظر در چند مقطع زمانی و تحلیل روند آن است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی ، نوسازی ، مشارکت ، محدوده غربی بافت فرسوده جهرم