بررسی تغییرات مکانی و پهنهبندی غلظت املاح محلول آبهای زیرزمینی بااستفاده از زمین آمار(مطالعه موردی:دشت راور)

آب منبع اصلی توسعه اقتصادی، امنیت اجتماعی و کاهش فقر می باشد. ارزش این منبع از یک سو و محدودیت آن از سوی دیگر باعث افزایش تدابیر مدیریتی برای حفظ کمیت و کیفیت آن توسط جوامع مختلف شده است. سفره های آب زیرزمینی یکی از منابع مهم تأمین آب برای کشاورزی، صنایع و آشامیدن هستند. به منظور بررسی روند تغییرات مکانی غلظت املاح محلول (TDS) آب زیر زمینی دشت راور، آمار و اطلاعات مربوط بهTDS منابع آب های زیرزمینی و پیزومترها منطقه مورد مطالعه برای بازه زمانی 1391-1381 استفاده گردید. در این پژوهش پس از انتخاب مناسب ترین روش درون یابی برای پیش بینی تغییرات مکانی غلظت کل املاح محلول، نقشه های پهنه بندی TDS دشت راور در سه دوره زمانی شامل دوره اول (1384-1381)، دوره میانی (1388-13885) و دوره پایانی (1391-1389) در دو فصل تغذیه و برداشت با استفاده از نرم افزارArcGIS 10.1 تهیه شد. به این منظور داده ها را در برنامه GS+ مورد ارزیابی قرار داده و پس از انجام محاسبات، بهترین مدل برازش شده را که دارای کمترین خطای برآوردی بود مشخص کرده و از آن مدل در پهنه بندی پارامتر مورد نظر استفاده شده است. نتیجه این تحقیق نشان داد که با توجه به کمترین میزان خطای برآوردی در بررسی خطاها در هر یک از روش های کریجینگ و عکس فاصله وزنی، روش کریجینگ با مدل واریوگرامی گوسی به عنوان مناسب ترین روش درون یابی برای پهنه بندی پارامتر TDS انتخاب شد. نتایج حاصل از پهنه بندی TDS آب زیرزمینی در محدوده مورد مطالعه نشان می دهد که غلظت املاح محلول از دوره اول تا دوره میانی روند ثابتی داشته ولی در ادامه به سمت دوره پایانی روند کاهشی داشته است. میزان پارامترهایTDS از محل تغذیه آبخوان در جنوب غرب دشت به سمت تخلیه آبخوان در شمال شرقی دشت و در جهت شیب آب زیرزمینی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، دشت راور ، زمین آمار ، کیفیت آب زیرزمینی