بررسی تغییرات مکانی و پهنهبندی غلظت املاح محلول آبهای زیرزمینی بااستفاده از زمین آمار(مطالعه موردی:دشت راور)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 747

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGROCONGRESS01_510

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394

چکیده مقاله:

آب منبع اصلی توسعه اقتصادی، امنیت اجتماعی و کاهش فقر می باشد. ارزش این منبع از یک سو و محدودیت آن از سوی دیگر باعث افزایش تدابیر مدیریتی برای حفظ کمیت و کیفیت آن توسط جوامع مختلف شده است. سفره های آب زیرزمینی یکی از منابع مهم تأمین آب برای کشاورزی، صنایع و آشامیدن هستند. به منظور بررسی روند تغییرات مکانی غلظت املاح محلول (TDS) آب زیر زمینی دشت راور، آمار و اطلاعات مربوط بهTDS منابع آب های زیرزمینی و پیزومترها منطقه مورد مطالعه برای بازه زمانی 1391-1381 استفاده گردید. در این پژوهش پس از انتخاب مناسب ترین روش درون یابی برای پیش بینی تغییرات مکانی غلظت کل املاح محلول، نقشه های پهنه بندی TDS دشت راور در سه دوره زمانی شامل دوره اول (1384-1381)، دوره میانی (1388-13885) و دوره پایانی (1391-1389) در دو فصل تغذیه و برداشت با استفاده از نرم افزارArcGIS 10.1 تهیه شد. به این منظور داده ها را در برنامه GS+ مورد ارزیابی قرار داده و پس از انجام محاسبات، بهترین مدل برازش شده را که دارای کمترین خطای برآوردی بود مشخص کرده و از آن مدل در پهنه بندی پارامتر مورد نظر استفاده شده است. نتیجه این تحقیق نشان داد که با توجه به کمترین میزان خطای برآوردی در بررسی خطاها در هر یک از روش های کریجینگ و عکس فاصله وزنی، روش کریجینگ با مدل واریوگرامی گوسی به عنوان مناسب ترین روش درون یابی برای پهنه بندی پارامتر TDS انتخاب شد. نتایج حاصل از پهنه بندی TDS آب زیرزمینی در محدوده مورد مطالعه نشان می دهد که غلظت املاح محلول از دوره اول تا دوره میانی روند ثابتی داشته ولی در ادامه به سمت دوره پایانی روند کاهشی داشته است. میزان پارامترهایTDS از محل تغذیه آبخوان در جنوب غرب دشت به سمت تخلیه آبخوان در شمال شرقی دشت و در جهت شیب آب زیرزمینی افزایش می یابد.

نویسندگان

مارال باباخانی

دانشجوی کارشناسی ارشد همزیستی با بیابان، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

حسن خسروی

استادیار، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

غلامرضا زهتابیان

استاد، ، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

امیررضا کشتکار

استادیار، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان، دانشگاه تهران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • بدیعی‌نژاد، احمد؛ فرزادکیا، مهدی؛ غلامی، میترا (1393). بررسی کیفیت شیمیایی ...
  • جعفری، رضا؛ بخشنده مهر، لیلا (1393). بررسی تغییرات مکانی شوری ...
  • حسنی‌پاک، علی‌اصغر(1377). زمین‌آمار (ژئواستاتیستیک). انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول، 314 ...
  • رضایی، م؛ دواتگر، ن؛ تاجداری، خ؛ و ابولپور، ب (1389). ...
  • سلاجقه، علی؛ محمدی، صدیقه؛ مهدوی، محمد (1389). بررسی تغییرات مکانی ...
  • سنجری، سارا (1388). راهنمای کاربردی، Arc Gis 9.3 چاپ چهارم. ...
  • صفری، م (1381). تعیین شبکه بهینه اندازه‌گیری سطح آب زیرزمینی ...
  • عباس نژاد، احمد؛ شاهی دشت، علیرضا (1392). بررسی آسیب‌پذیری دشت ...
  • قهرودی‌تالی، منیژه، (1384). سیستم اطلاعات جغرافیایی در محیط سه بعدی، ...
  • محمدزاده، محسن؛ صفری، رحیم(1382). مقایسه روش‌های درون‌یابی برای فضایی، نشریه ...
  • مشعل، م؛ درویشی، ا و قلیچ ثابت، ح، (1386). ارزیابی ...
  • وثوقی، فرناز؛ دین پژوه، یعقوب (1391). بررسی روند تغییرات کیفیت ...
  • Booth B (2000). Using ArcGIS 3D Analyst. GIS by Esri. ...
  • Deepak Shinde and Uday Singh Ningwal (2013). Water Quality Index ...
  • Hu K., Huang, Y. Li, H. Li, B. Chen, D. ...
  • Kangaroglu, F and Gunay, G. (1997). Ground water nitrate pollution ...
  • Kresic, N., (1997). Hydrogeology and Groundwater Modeling. Lewis Publishers. ...
  • Mehrjerdi R, Zareian M, Mahmodi S. and Heidari A. (2008). ...
  • Pawar R S, Panaskar D B & V. M. Wagh. ...
  • WHO (2008). Guidelines for drinking water quality. World Health Organisation, ...
  • Zehtabyan, Gh., Jaanfaza, A., Mohammad Asgari, H., Nematollahi, _ (2010). ...
  • نمایش کامل مراجع