تاثیر تلقیح قارچ میکوریزا وکاربرد کود فسفر بر محتوای نسبی آب(RWC) و کلروفیل برگ ذرت (Zea Mays L.) در رقابت با علف های هرز

به منظور بررسی تاثیر تلقیح قارچ میکوریزا وکاربرد کود فسفر بر محتوای نسبی آب و کلروفیل گیاه ذرت، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود بصورت فاکتوریل درقالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال ۱۳۹۳ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل میکوریزا در دو سطح (تلقیح با قارچ Glomus mussea، وعدم تلقیح) وکاربرد کود فسفر (از منبع سوپر فسفات تریپل) در سه سطح (عدم کاربرد، ۲۵ و ۴۰ کیلوگرم در هکتار) و فاکتور سوم علف هرز با سه سطح وجین تمام فصل علف های هرز، عدم وجین تمام فصل و علف هرز سلمه تره به تنهایی بود. نتایج نشان داد، که محتوای نسبی آب برگ تحت تاثیر اثرات ساده میکوریزا و کود فسفر در سطح یک درصد و نیز تحت تاثیر اثر دوجانبه میکوریزا و وجین در سطح یک درصد معنی دار بود. همچنین اثرات سه جانبه وجین × میکوریزا × فسفر نیز در سطح 5 درصد تاثیر معنی داری بر محتوای کلروفیل داشت. نتایج آزمایش نشان داد تلقیح میکوریزا بدون کاربرد کود فسفر توانست در شرایط عدم وجین و نیز حضور سلمه تره همانند شرایط وجین عمل کند و میزان کلروفیل را افزایش دهد. تلقیح میکوریزا توانست در شرایط عدم وجین همانند شرایط وجین محتوای نسبی آب را افزایش دهد. براساس نتایج این آزمایش تلقیح با میکوریزا در شرایط عدم وجین می تواند به اندازه وجین و کاربرد 25 و 40 کیلوگرم فسفر در هکتار سبب افزایش میزان کلروفیل در برگ ذرت شده و در نتیجه موجب بهبود رشد و عملکرد گیاه زراعی شود.

کلیدواژه ها:

رقابت علف هرز ، روابط آبی ، مدیریت پایدار ، همزیستی