طراحی شهر انرژی کارا

تغییرات اقلیمی، آلودگی های زیست محیطی و محدودیت منابع انرژی فسیلی چالشی را در سطح جهانی مطرح نموده و ضرورت بررسی های بیشتر در راستای طراحی های انرژی کارا به دنبال داشته است. در این میان شهرها به عنوان یکی از مصرف کنندگان اصلی انرژی نقش مهمی بر عهده دارند. این تحقیق به دنبال روش های غیر فعال طراحی شهرهاست که نیاز به مصرف انرژی را در شهرها کاهش دهد و در این راستا فرم شهر را به عنوان ابزار معرفی مینماید. از این رو ابتدا چشم اندازی از آینده شهرها با توجه به نقش مدیریت انرژی در توسعه شهری مطرح شده و ابعاد فرم شهر و نقش هرکدام بر انرژی بیان میشود و تحولاتی که میتوان در راستای ارتقاء انرژی کارایی شهرها بر پایه تغییرات کالبدی و اکولوژیک انجام داد و شیوه های نوین طراحی با محوریت انرژی در دستورکار این مقاله است. این تحقیق نشان داد که فرم های فشرده با تراکم بالا، تمرکز گرا با جهت گیری درست اقلیمی و نسبت درست عرض به ارتفاع معابر و سطح در معرض خورشید مناسب با توجه به اقلیم از عوامل مهم تاثیرگذار هستند. بعلاوه استفاده از اختلاط کاربری و پرهیز از تک مرکزی و پخشایش کاربری ها در تقسیم بندی های نسبتا خودکفای شهری سبب کاهش تعداد و طول سفر گردیده و از این رو نیز میزان مصرف کاهش می یافتند. مصالح شهری و سطوح تمام شده ، تاثیر جذب، ذخیره انرژی و انتشار آنها همچنین گیاه و آب از سایر عوامل موثر بر انرژی کارایی هستند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، انرژی های تجدید پذیر ، کاهش مصرف انرژی ، فرم شهر ، روش های غیر فعال