بررسی نقش سیاستهای ملی ومنطقه ای درازرونق افتادن آس های محلی و ارائه راهکاربرای احیای آنها وکمک به توسعه پایدارمنطقه مطالعه موردی آسبادهای نشتیفان خواف

نکته مهم در درک روش های توسعه پایدار شناخت عمیق ویژگی های جهان متکثر پیرامون انسان است ، شناختی که آن را نمی توان در کوتاه زمان فراگرفت حتی با ابزار دانش امروز ،این شناخت حاصل نوعی مهارت ودانش فهم و تفسیر جهان پیرامونی است که برای نیل به آن نقش تجربه های تاریخی انسان بسیار اهمیت می یابند، تجربه هایی چون تجربه بکارگیری فن آوری آسبادها دربهرمندی از انرژی باد که امروز هم می تواند همچنان چون یکی از منابع پایدار انرژی پاک وتجدید پذیر در فلات ایران مورد توجه و استفاده قرار گیرد. ،فراموشی و رها کردن این فناوری در روزگار معاصر، که با یک واسطه باز هم نتیجه اشغالی دیگر است. قحطی بزرگ سال های 1296-1298 هجری شمسی ( 1917 تا 1919 میلادی) مصادف با جنگ جهانی اول و ناشی از دخالت مستقیم قدرت های اشغال کننده ایران بویژه انگلستان بود موجب گردید تا دولت مرکزی در سال 1918 انحصار خرید وفروش گندم و تولید آرد را در دست خود بگیرد، سیاستی که تا هنوز در شورای آرد ونان کشور پی گیری می شود. انحصار خرید و فروش گندم و تولید آرد توسط دولت به طور طبیعی آسبادها را که در سپهر محلی کشت گندم و تولید آرد قرار داشتند را ازین چرخه خارج کرد و با سیاست های تنظیم منطقه ای تولید و پخش آرد ازاین پس دیگر آسبادها آن نقش محوری در آس کردن گندم تولید شده در منطقه خودکه مزیت عمده وجودی آنها بود را از دست دادند ورفته رفته در بسیاری از مناطقی که پیشترکاربرد آسبادها رونق داشت این حرفه و این بناهای باشکوه و پرافتخار به فراموشی سپرده شدند.با اصلاح سیاست های ملی و منطقه ای و ایجاد سیاست های تشویقی می توان دوباره امید به احیای این آسبادها داشت .برگشت این آسبادها به چرخه تولید به همراه رونق گردشگری می تواند قدمی برای توسعه پایدار این منطقه باشد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، احیا ، آسباد ، نشتیفان خواف