پتانسیل گیاه پالایی ذرت Zea mays درخاکهای آلوده به گازوییل

دراین پژوهش کاهش الودگی گازوئیلی با استفاده ازدوگونه ذرت 640و704 وباکتریهای تجزیه کننده ی گازوئیل بامطالعه رشد طولی بخش هوایی و ریشه میزان رنگیزه های فتوسنتزی غلظت مالون دآلدئید پروتئین ، ترکیبات فنلی تعدادباکتریهای تجزیه کننده و هتروتروف و انزیم دهیدروژناز بررسی شد نتایج نشان داد که طول ریشه و بخش هوایی و کلروفیل کل به ترتیب درحضور تیمارها دررقم 704 بین 62تا83درصد و33تا58درصدو5تا25درصدودررقم 640بین 66تا87درصدو46تا60درصد و41تا63درصد نسبت به گیاه شاهد کاهش نشان دادند اعمال تیمارها باعث افزایش میزان کارتنوئیدها مالون دآلدئید ترکیبات فنلی وپروتئین به ترتیب به میزان 6تا80درصد و13تا86درصدو24تا71درصد 5تا93درصددررقم 704وبه میزان 26تا95درصد و20تا90درصدو18تا43درصد و 10تا93درصد دررقم 640نسبت به شاهد گردید تنش اعمال شده منجر به افزایش تعدادباکتریهای تجزیه کننده و هتروتروف و مقدارانزیم دهیدروژناز شد بنابراین میتوان گفت که ریزوسفر گیاه ذرت یک محیط بهینه و مناسب را برای تکثیر میکروارگانیسم ها فراهم می آورد باتوجه به نتایج حاصل ازبررسی باکتریهای تجزیه کننده و هتروتروف دراین تحقیق استفاده ازاین گیاه درپالایش خاک های الوده به الاینده های نفتی مانند گازوییل پیشنهاد میشود درصورتی که هدف ازکشت گیاه درمناطق الوده عدم ورود الودگی به زنجیره غذایی باشد

کلیدواژه ها:

آلاینده های نفتی ، تنش محیطی ، ذرت ، گیاه پالایی ، گازوییل