تعیین روش و ادوات مناسب خاکورزی برای کشت نخوددر منطقهی روانسر استان کرمانشاه

با بالا رفتن هزینه سوخت و تجهیزات، انتخاب صحیح و درست ماشینهای خاکورزی یکی از ضروریات مدیریت انرژی میباشد. با توجه به معایب خاک ورزی اولیه متداول که اهم آن افزایش فشردگی خاک بوده و منجر به ایجاد لایه سخت در زیر سطح الارض خاک زراعی می گردد، تمایل محققین در حد امکان بایستی به سمت به حداقل رسانیدن خاکورزی باشد، زیرا از اتلاف انرژی جلوگیری شده و نیز از استهلاک قطعات میکاهد. همچنین در اجرای عملیات و هزینه های مکانیزاسیون صرفه جویی می شود. در تحقیق حاضر به منظور انتخاب یک روش و همچنین ادوات مناسب خاکورزی باتوجه به تاثیر این ادوات و روشها بر ویژگیهای خاک آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک هایکامل تصادفی با سه تکرار در بهار 1932 در شهرستان روانسر به مرحله اجرا درآمد. روشهای خاکورزی کم خاکورزیبا چیزل پیلر،کم خاکورزی با دو بار دیسک وروش مرسوم با یکبار گاواهن و دو بار دیسک به عنوان فاکتور اصلی و پارامترهای مورد بررسی شامل جرم مخصوص ظاهری خاک، میزان خرد و برگردان شدن بقایا بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد روش های خاکورزی اثر معنیداری بر جرم مخصوص ظاهری خاک و همچنین میزان برگردان شدن بقایا داشت. نتایج نشان داد که نوع خاک ورزی و عمق اثر معنی داری بر محتوای رطوبت خاک داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که از نظر فشردگی خاک در عمق یکسان بین روشهای خاکورزی تفاوت معنیداری وجود نداشت

کلیدواژه ها:

خاکورزی ، فشردگی خاک ، کرمانشاه ، گاوآهن برگرداندار