استفاده ازمدل های هیدرودینامیکدر ارزیابی عملکرد کانالهای آبیاری در شرایط تغییرات نیاز

یکی ازمهمترین عوامل در شبکه های آبیاری که موجب تاثیر بر عملکرد هیدرولیکی کانال و سازه های وابسته می شود وجود جریانات غیرماندگار است. از مهمترین عوامل ایجاد این جریانات اجرای برنامه های تحول و توزیع آب در سطح شبکه می باشد. در این تحقیق جریان های غیرماندگار ایجاد شده در کانال های آبیاری در اثر تغییرات نیاز آبگیرها با استفاده ازمدل هیدرودینامیک ICSS در کانال E1R1 شبکه دز شبیه سازی شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. شاخص های راندمان و کفایت تحول آب به آبگیرهای این کانال در دو حالت اجرا و عدم اجرای عملیات بهره برداری در هشت گزینه مختلف افزایش و کاهش دبی در سراب کانال بدست آمدهه است. از مقایسشه این نتایج مشخص می شود که مقادیر افزایش و کاهش دبی در سراب کانال بدست آمده است. از مقایسه این نتایج مشخص می شود که مقادیر شاخص های راندمان و کفایت تحویل آب از آبگیرهای بالادست به سمت پایین دست کاهش یافته است. ازنتایج دیده می شود که اجرای عملیات بهره برداری موجب افزایش شاخص های راندمان و کفایت تحویل آب به آبگیرها و کل کانال و در نتیجه موجب بهبودی عملکرد سیستم گردیده است. میزان بهبود عملکرد میتواند معیاری برای انتخاب گزینه های بهره برداری مناسب باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه های آبیاری ، جریان های غیرماندگار ، عملیات بهره برداری ، مدل ICSS