به کارگیری روش های نوین pcm و دیوارهای خورشیدی در ساختمان

امروزه در معماری ساختمان ها صرفه جویی در انرژی و استفاده از انرژی های نو یکی از فاکتورهای مهم محسوب می شود. انرژی خورشیدی یکی از منابع انرژی های پایدار بوده که می تواند برای استفاده در معماری ساختمان مورد توجه قرار بگیرد.در این تحقیق با هدف معرفی تعدادی از این روش ها به بررسی موارد جذب و ذخیره سازی این انرژی پرداخته شده است.استفاده از مواد تغییر فازدهنده pcm و دیوارهای خورشیدی، از نمونه های موردی تحقیق بوده؛ که با استفاده از مدل سازی، تاثیر عوامل مختلف مانند: ضخامت لایه pcm درجه حرارت ذوب، گرمای همجوشی، انتقال حرارت از pcm و ... مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه این تجزیه تحلیل ها نشان می دهند؛باتوجه به وجود برخی کاستی ها به کارگیری این روش ها در ساختمان بسیار مناسب بوده و می تواند مورد توجه معماران قرار گیرند.در این پزوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

انرژی ، ساختمان ، انرژی خورشیدی ، صرفه جویی ، ذخیره سازی