تعیین غلظت ذرات معلق آرسنیک و ارزیابی ریسک تنفسی در هوای شهر اهواز
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 629
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU02_1462
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
آلودگی هوا به دلیل وجود ذرات معلق در هوای شهرهای بزرگ و صنعتی علت اصلی بسیاری از بیماری ها می باشد. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی که اقدام به طبقه بندی شهرهای جهان بر اساس ذرات معلق نموده است، شهر اهواز از میان بیش از 1100 شهر به عنوان آلوده ترین شهر دنیا معرفی شده است. آرسنیک یک عنصر شبه فلزی موجود در پوسته زمین به صورت آلی یا معدنی میباشد. مطالعات انجام شده حاکی از آن است قرار گرفتن در معرض آرسنیک غیر آلی بو سیله تنفس باعث ایجاد سرطان در ریه انسان میشود. بعضی تحقیقات از جمعیت در نزدیکی کارخانه های ذوب مس و منابع انتشار آرسنیک، افزایش متوسط مرگ و میر توسط سرطان ریه را نشان میدهند. در این پژوهش، غلظت آرسنیک در هوای مناطق مختلف شهر اهواز در دو اندازه ذرات بین PM2.5 تا PM10 و ذرات PM10 و بالاتر اندازه گیری شده و ارزیابی ریسک سرطانی و غیر سرطانی جهت کمی کردن میزان آلودگی صورت پذیرفته است. نتایج حاکی از آن است غلظت آرسنیک اندازه گیری در هوای شهر اهواز 0/524μg/m^3 می باشد. ارزیابی ریسک غیر سرطانی ناشی از آلودگی به آرسنیک از طریق تنفس در هوای شهر اهواز 2-^10 *3/39 میباشد، یعنی نشان میدهد که هیچ گونه اثرات سوء بهداشتی غیر سرطانی متوجه مردم شهر اهواز نخواهد شد. ارزیابی ریسک سرطانی ناشی از آلودگی به آرسنیک از طریق تنفس 4-^10*9/32 می باشد. تعداد کل سرطان در طول عمر از طریق تنفس آرسنیک 124/1 می باشد، یعنی در مجموع حدود 124 نفر از کل جمعیت شهر اهواز به خاطر تنفس آرسنیک موجود در هوای این شهر در طول عمرشان (با فرض 70 سال عمر متوسط) مبتلا به انواع سرطان خواهند شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نیما رضایانی
کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
مجید شفیع پور
عضو هیات علمی دانشگاه تهران
علیرضا پرداختی
عضو هیات علمی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :