امکان سنجی ایجاد مجتمع های آموزشی (مطالعه موردی: بلوار لاکان کلانشهر رشت)

بررسی و ایجاد مجتمع های آموزشی در شهر با همه اهمیتی که دارد تاکنون جایگاه اصلی خود را در فرآیند برنامه ریزی شهری پیدا نکرده است. از این روی مطالعات و تحقیقات در این خصوص حداقل می باشد و یا به صورت کلی بوده و دارای کاربرد کمتری می باشد. گذشته از این می توان اهم برنامه ریزی کاربری اراضی شهری را، تأمین مناسب خدمات عمومی از جمله دسترسی به خدمات آموزشی بدانیم. تحلیل مقر و موقعیت فضاهای آموزشی و چگونگی مکان یابی آن ها از نظر ایمنی و امنیت، دسترسی، ساختارهای فضایی و کالبدی، عوامل اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی می تواند ما را در بررسی علل ضعف و قوت تحصیلی دانش آموزان و ارتقاء کیفیت آموزشی جامعه یاری دهد. توجه به شعاع دسترسی دانش آموزان به مدارس، چگونگی همجواری مکان های آموزشی در ارتباط با سایر کاربری ها، تعداد دانش آموزان در کلاس و مدارس در مقایسه با آستانه های استاندارد و ... از جمله مواردی هستند که امروزه به خصوص در تحلیل های فضایی با استفاده سامانه اطلاعات جغرافیایی، مورد توجه برنامه ریزان شهری می باشد. در این پژوهش روش کار به نحویاست که پس از مطالعه مفاهیم نظری، انطباق مکان گزینی فضاهای آموزشی در بلوار لاکان رشت با معیارهای سازگاری، مطلوبیت، ظرفیت، وابستگی، مکان بهینه مجتمع آموزشی با توجه به پتانسیل های بلوار لاکان، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور ابتد ا مدل مفهومی، ضوابط موثر در مکان یابی مدارس شهر مشخص شد و پس از آنکه معیارهای مکان گزینی مدارس (شعاع پوششی، جمعیت و تراکم آن، نزدیکی به شبکه معابر (دسترسی ها)، وکاربری اراضی(همسایگی های سازگار و همسایگی های ناسازگار ) مشخص گردید، داده های مکانی از روی نقشه ها تهیه شده توسط سامانه اطلاعات جغرافیایی و داده های توصیفی با استفاده از مدارک ، اسناد و آمار پژوهش های میدانی مورد تحلیل واقع شد.

کلیدواژه ها:

امکان سنجی ، مجتمع آموزشی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، بلوار لاکان ، رشت