ارتقا ء کیفیت کارکردی روش های ساخت بومی مساکن روستایی مازندران به منظور دستیابی به معماری پایداری (با تاکید بر روش ساخت لارده ای)

نگاهی گذرا به نمونه های ساختمان های روستایی در نواحی گوناگون کسور بیانگر بهره برداری هوشمندانه اهالی از مواد و مصالح موجود و در دسترس و تلاش برای بهره گیری هر چه بیشتر از آنها برای براوردن نیازهای ساختمانی شان است از طرفی بیشتر اصولی که در معماری پایدار نوین در قرن بیستم مطرح شده در معماری سنتی و قدیمی این مرز و بوم در اقلیم های مختلف رعایت می شود ضمن اینکه بناهای روستایی دارای کاستی هایی همچون آسیب پذیری در مقابل بلایای طبیعی مانند زلزله نیز هستند ولی در این میان بناهای لارده ای که جزء ساختمان های بومی محسوب می شوند در مقابل زلزله از خود مقاومت بیشتری نشان داده اند لذا سوال اساسی پاسخ داده شده در این پژوهش این است که چگونه می توان ضمن ترویج روش ساخت لارده ای کیفیت کارکردی آن را در راستای روش ساخت پایدار ارتقا بخشید به منظور دستیابی به روش ساخت پایدار کسفست ساخت بناهای لارده ای در سه روستای مجاور اتو، کچید و پیرنعیم از توابع شهرستان سوادکوه ، دهستان کسلیان استان مازندران مورد بررسی قرار گرفته است روش مورد استفاده در این پزوهش کتابخانه ای - اسنادی و پیمایش میدانی می باشد نتایج نشان داده است که با ادغام روش ساخت لارده ای با سایر روش های ساخت و کاربرد مصالح جدید کیفیت این گونه از ساخت ارتقا یافته است توصیه می شود از نتایج حاصل از پژوهش در زمینه روش ساخت لارده ای در سایر روستاها با شرایط مشابه استفاده شود.

کلیدواژه ها:

روستا ، مسکن روستایی ، معماری پایدار ، روش ساخت لارده ای