ارتقا کیفیت فضای درمانی با بهره گیری از بام سبز به عنوان نگرشی جدید در معماری پایدار (نمونه موردی بیمارستان ام اس در استان البرز)

آدمی ریشه در خاک و طبیعت زیبا دارد طبیعت زنده و پویاست و سرود آن ضربانی ملایم که انسان درگیر با زندگی ماشینی امروز را به سوی خود می کشاند تا با حضور در ان معضلات این زندگی را به فراموشی سپارد گاه که این انسان بیمار شده و به بیمارستان می رود به علت شرایط نامساعد جسمانی دچار مشکلات روحی و روانی بیشتری می گردد ترس و ناامیدی ناشی از بیماری و حضور در محیط نا آشنا ، شرایط را برای او و همراهانش دشوارتر می کند حال آنکه طبیعت زیبا همواره آدمیان را در گذر زندگی ، شاداب و جوان نگاه می دارد و با حضورش در معماری بنا ، سلامت، تاثیرات مثبت فیزیکی ، روانی ، اجتماعی و اقتصادی ، مانند افزایش سیستم ایمنی در اثر کاهش استرس ، کاهش فشار خون و ضربان قلب، بهبود فعالیت مغز، کاهش احساس خستگی ، افزایش اعتماد به نفس و امید به زندگی ، توتنبخشی ، افزایش لذت از محیط کار و کاهش هزینه ها را برای انسان به همراه دارد . ساختن یک بیمارستان یک پروژه بسیار پیچیده است و نیازمند طراحی سیستماتیک برای ارائه بهداشت انعطاف و انعطاف مورد نیاز است زیرا شمار زیادی از افراد را در بر می گیرد این مقاله به بررسی نقش بام سبز در بیمارستان می پردازد به نحوی که به بیانی اجمالی از نحوه استفاده از بام به عنوان عنصر پنجم در طراحی فضای سبز برای گذران اوقات فراغت بیماران پشت بام شود اطلاعات گردآوری شده در این پژوهش توسط مطالعات کتابخانه ای - تحلیلی حاصله از پایان نامه کارشناسی ارشد معماری با عنوان طراحی بیمارستان ام اس در استان البرز اتخاذ شده است.

کلیدواژه ها:

بام سبز ، معماری بنا ، فضای درمانی ، توانبخشی ، سلامت