معماری پایدار ، رویکردی نوین در معماری هزاره سوم

در راستای ارتقا کیفیت زندگی در توسعه پایدار معماری باید ضمن کاهش مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست عناصر خود را - به مثابه سامانه های کوچکتر- در جهت اهداف توسعه پایدار هماهنگ سازد کاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری مبحثی به نام معماری پایدار را به وجود آورده است که مهمترین سرفصل های آن را عناوین "معماری اکو - تک" ، "معماری و انرژی" و "معماری سبز" تشکیل می دهد یک ساختمان پایدار نه تنها در مقابل طبیعت قرار نمی گیرد بلکه در کنار و به موازات ان برای بهره بردای هر چه بیشتر از امکانات محیطی و تامین آسایش انسان شکل می گیرد . طرح معماری بنا علاوه بر زیبایی و عملکرد خوب فضاها سعی در استفاده حداکثر از عوامل و منابع طبیعی از قبیل انرژی های تجدید پذیر (انرژی خورشید، انرژی زمین گرمایی، باد ) و گیاهان برای تنظیم شرایط محیطی و در حهت آسایش بهره برداران را دارد در این مقاله معماری پایدار به عنوان رویکردی نوین در معماری هزاره سوم مورد بررسی قرار گرفته است در ابتدا معنی واژه پایداری ذکر شده و سپس توسعه پایدار و مبانی و مفاهیم معماری پایدار بیان شده است در ادامه ضرورت اصول و اهداف معماری پایدار بررسی شده اند در نهایت در قسمت نتیجه گیری به ضرورت طراحی ساختمان های حاضر بر اساس معماری پایدار برای حفظ و صیانت از منابع طبیعی اشاره شده است روش این پژوهش کیفی می باشد و منابع مورد مطالعه کتابخانه ای می باشد نتایج به دست امده از این پژوهش با هدف معماری پایدار به اصلاح رابطه انسان ، طبیعت و معماری می پردازد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، معماری پایدار ، منابع طبیعی ، انسان