آموزه های باغ ایرانی برای فضاسازی معماری معاصر در ایران بر مبنای معماری پایدار

در معماری معاصر یکی از جدیدترین و موثرترین نظریه ها نظریه معماری پایدار می باشد که چندی از مطرح شدن آن می گذرد و در این حین روش های گوناگونی برای برطرف کردن بحران های معاصر ارائه کرده است ولی همچنان مشکلاتی بر سر راه ایجاد معماری پایدار وجود دارد از مهمترین ویژگی های این نظریه توجه به اصول انرژی های تجدید پذیر در طبیعت و استفاده بهینه از ان را می توان ملاک قرار داد. هدف از نگارش این مقاله شناخت اصول معماری باغ سازی ایرانی به عنوان فضای سنتی و استفاده از ان اصول در معماری عصر حاضر در ایران می باشد.کار حاضر یک تحقیق بنیادی - نظری است که به اقتضای سرشت موضوع، با روش تحقیق توصیفی - همبستگی به انجام رسیده است بر همین اساس در مقاله حاضر سعی بر اسن است تا اصولی که در معماری سنتی ایرانی مورد توجه قرار داده شده است بالاخص اصل پایداری در باغ سازی ایرانی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. مسئله اصلی مقاله پاسخ به دو سوال است: 1- چگونه می توان از هنجارهای باغ ایرانی برای آفرینش های نوین معماری در ایران استفاده کرد؟ 2- مفاهیم و عناصر باغ ایرانی چه تاثیری به معماری پایدار گذاشته است؟

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، انرژی های تجدید پذیر ، باغ سازی ایرانی ، معماری سنتی