ارزیایی عملکرد لرزه ای سازه های بتن مسلح منظم و نامنظم در پلان با ارتفاع متوسط

در این پژوهش یک مدل ساختمانی منظم و یک مدل ساختمانی نامنظم (نامنظم در پلان) با تعداد طبقات 5، 8 و 11 انتخاب شده(در مجموع 12 مدل سه بعدی) که هر کدام به صورت ویژه و متوسط بر اساس ویرایش سوم استاندارد 2800 و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ایران تحلیل و طراحی گردیدند و سپس عملکرد آنها، مطابق ضوابط دستورالعمل بهسازی با استفاده از نتایج بدست آمده برای شاخص خرابی تغییر مکان از تحلیل استاتیکی غیر خطی(پوش آور) مورد ارزیابی قرار گرفتند. و همچنین حجم میلگرد مصرفی (طولی و عرضی) در ساختمان های ویژه و متوسط مورد مقایسه قرار گرفتند. پارامترهای مورد ارزیابی شامل شاخص خرابی تغییر مکان، حداکثر تغییر مکان طبقات، تغییر مکان نسبی طبقات، می باشد. نتایج بدست آمده نشان می دهند آیین نامه آبا و استاندارد 2800 ایران در محدود نمودن خسارت وارد بر سازه ها زیر زلزله سطح طراحی، عملکرد مناسبی در سطح ایمنی جانی دارند. و همچنین در مقایسه دو حالت طراحی متوسط و ویژه در سازه های نامنظم و منظم می توان گفت، در سازه های نامنظم با افزایش ارتفاع رفتار دو حالت طراحی (متوسط و ویژه) نزدیک بهم بوده و طراحی ویژه دارای عملکرد و رفتار مناسبتری می باشد. اما در سازه های منظم با افزایش ارتفاع رفتار دو حالت طراحی (متوسط و ویژه) متفاوت تر می شود و می توان گفت در سازه های منظم کوتاه تقریبا کوتاه تر از شش یا هفت طبقه طراحی ویژه دارای عملکرد مناسب تر بوده ولی در سازه های بلند تر طراحی متوسط دارای رفتار محافظه کارانه تر می باشد. از نظر میزان میلگرد مصرفی، طراحی ویژه در حدود 5 درصد بیشتر از متوسط بوده و تفاوت آنها ناچیز می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی بر اساس عملکرد ، شکل پذیری متوسط و ویژه ، شاخص تغییر مکان ، تحلیل استاتیکی غیر خطی ، ارزیابی عملکرد