بررسی پارامتر ارتفاع در ضریب شکل پذیری و ضریب تعدیل ناشی از تغییر مکان (Rμ) ساختمان های فولادی متوسط

در این تحقیق سعی شده است نقش ارتفاع بر روی ضریب رفتار و شکل پذیری بررسی شود. برای این منظور یک قالب فولادی دوبعدی از یک ساختمان را در نظر می گیریم. به صورتی که ارتفاع طبقات را با نسبت های مشخص افزایش داده، به این صورت که ابتدا طبقات ابتدایی را افزایش داده و بقیه طبقات ثابت مانده و سپس طبقات میانی را افزایش داده و طبقات پایانی را افزایش می دهیم. سپس با استفاده از نرم افزار مدل کرده و تحلیل استاتیکی و سپس تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش آور) را انجام دهیم،و بعد با استفاده از تحلیل پوش آور، منحنی پوش آور و مدل رفتار دوخطی و با استفاده از عوامل مؤثر بر ضریب رفتار، ضریب رفتار و شکل پذیری را به دست می آوریم. در این تحقیق ضریب رفتار را به چهار حالت نیومارک و هال ، کراوینکلر و ناسار، میراندا و برترو و ویدیک پیدا می کنیم. بعد از پیدا کردن ضریب رفتار و شکل پذیری تأثیرات آن را بر روی طبقات ابتدای و میانی و پایانی موردبررسی قرار می دهیم. نتایج نشان می دهد که در طبقات ابتدای مقدار ضریب رفتار و شکل پذیری تغییرات چندان زیادی ندارد، ولی در طبقات میانی بیشترین تغییرات در ضریب رفتار و شکل پذیری مشاهده می شود و در طبقات پایانی مقدار ضریب رفتار و شکل پذیری مجدداً کاهش میابدیعنی هر چه به طبقات پایانی می رسیم مقدار ضریب رفتار و شکل پذیری کمتر می شود، ولی اگر تفاوت ارتفاع بیش از 1.7 باشد در این صورت در کلیه طبقات برای شکل پذیری و ضریب رفتار افزایش خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

تحقیق پوش آور ، ضریب رفتار ، شکل پذیری