اثر پوسته رس تقویتی در افزایش پایداری سدهای خاکی با استفاده از روش المان محدود

امروزه طراحی بهینه و امن سازه ها از اهمیت خاصی برخوردار میباشد یکی از سازه های نگهدارنده که از درجه اهیمت خاصی برخوردار می باشد سد های خاکی می باشد. بررسی دقیق تأثیر زلزله بر رفتار سدهای خاکی از جمله مسائل بسیار پیچیده مهندسی است. همزمان پارامترهای مؤثر زیادی عملکرد سدهای خاکی را در برخورد با زلزله تحت تأثیر خود قرار میدهند. در تحقیق حاضر به مدلسازی اندرکنش سد خاکی با در نظر گرفتن انرکنش پیچیده ی سد خاکی و آب تحت اثر زلزله می پردازیم و تاثیر پوسته رسی مسلح مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. ابتدا سد مورد نظر را طراحی نموده و با ابعاد مدل نتایج طراحی را مقایسه می نماییم. سپسبه مدلسازی آن می پردازیم. ابتدا سد را بدون در نظر گرفتن آب پشت آن مورد زلزله های طرح قرار داده و نحوه تغییر شکل آن و پایداری آن را در خاک های متفاوت بستر که در جدول ارائه گردیده است مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.در بررسی تاثیر شدت زلزله همانطور که پیش بینی می شد هر چه شدت وشتاب زلزله اعمالیبیشتر باشد میزان تنش اعمالی به سد بالاتر و در نتیجه احتمال ناپایداری سد افزایش می یابد. با افزایش طول مدت زمان زلزله، تنش برشی وارده به سد به صورت نوسانی افزایش می یابد که می تواند دلایل متفاوتی از قبیل تنش های پس ماند، خستگی سازه و تغیر شکل های اعمالی دانست . همانطور که ار نتایج نمودار ها واضح بود با افزایش ارتفاع سد و افزایش شیب دیواره های سد ضریب اطمینان سد در مقابل واژگونی کاهش می یابد. با اضافه شدن درصد تسلیح کنندکی این ضریب اطمینان افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

سد خاکی ، شتاب زمین ، ضریب اطمینان سد