احیا و ساماندهی بناهای با ارزش تاریخی نمونه موردی ( پل تاریخی شاپوری خرم آباد )

هویت، مجموعه ای از صفات و مشخصاتی است که باعث تشخص یک فرد یا اجتماع از افراد و جوامع دیگر میگردد؛ شهر نیز کلیتی باهویت است، و اجزا و عناصر تشکیل دهنده ی آن همانند بناهای تاریخی، هویت و شخصیت خود را دارند و در تعریف هویت منطقه تاثیر گذار هستند.امروزه در اثر شهرنشینی شتابان ، عناصر هویت بخش در مقیاس شهرها و محلات پدید نیامده است و بناهای تاریخی با وجود نابسامانی هایی متأثر از معضلات کالبدی، کاربردی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دچار بی هویتی شده و از زمینه و سیمای شهری کنار رفته اند. یکی از این نوع بناها که دچار نابسامانی ها و مشکلات عدیده ای شده است، پل تاریخی شاپوری واقع در بافت تاریخی شهر خرم آباد است که یک عنصر ارزشمند برای تعریف معماری این حوزه می باشد. محوطه پل با وجود نارساییها و مشکلات فراوان از توانمندیهای چشمگیر عملکردی ، فضایی برخوردار است. هدف اصلی در این تحقیق، ساماندهی این محوطه با توجه به معیارهای بناهای تاریخی با هدف احیای این بنای تاریخی و محوطه اطراف آن و جذب توریسم می باشد ، که بدین ترتیب بتوان شاهد کالبدی با هویت در سایت مورد نظر بود . در فرآیند تحقیق ، از روشهای توصیفی _ تحلیلی، مشاهده میدانی و با استفاده از تجارب و الگوهای امروزی در زمینه ساماندهی بناهای تاریخی و کسب شناخت از وضعیت سایت، به تحلیل امکانات، پتانسیل ها و موانع موجود (در جدول SWOT ) پرداخته شده است . در نهایت نتایج بدست آمده از بررسی بخش های مختلف به آزمون گزارده شده و نتیجه حاصله از طریق ارائه راهکار نهایی نمود عینی پیدا کرده است

کلیدواژه ها:

هویت ، احیا ، ساماندهی ، پل شاپوری ، خرم آباد