ترفندهای ایمنی ابنیه درمقابل زلزله دربناهای سنتی اردبیل

منطقه اردبیل جزو مناطق زلزله خیر محسوب می گردد، بخصوص جنوب غربی و نیمه شرقی استان که با توجه به شدت زلزله ها در این استان باید در زمینه ساخت و سازها حتماً مسائل مربوط به زلزله در استحکام بناها در نظر گرفته شود، مهندسان در ایام قدیم روش های در جهت مقاوم سازی ابنیه در برابر زلزله ابداع کرده اند که حتی برخی از آنها در ساختمان سازی امروزی مورد استفاده می باشد. روش های مقاوم سازی و مقابله با زلزله در شهراردبیل طیف گسترده ای بخود می گیرد که شامل : ویژگی های دینامیکی و رفتار بناهای تاریخی در برابر زمین لرزه، سبک کردن بخشهای فوقانی و پایین آوردن مرکز ثقل، استفاده ازکلاف های چوبی داخل دیوار به منظور انسجام بنا، افزایش شکل پذیری و مقاومت کششی بناها و به حداقل رساندن تزئینات الحاقی می باشد. برخلاف پندارهای واهی پیرامون، که مبنی است بر عدم مقاومت بناها و سازه های سنتی در برابر زلزله، شیوه ساخت این معماری ها نشان از این دارد که معماران ایران نمی خواستند در مقابل زلزله ایستادگی کنند بلکه می خواستند بناهای پایداری در مقابل زلزله داشته باشند. در اینجا سعی شده، با توجه به مستندات و متون تاریخی و بررسی نمونه های بر جای مانده از این نوع ابنیه به گوشه هایی از آن پرداخته شود. ارائه این مقاله با استناد به ، باورها، گزارش ها و اسناد مکتوبی است که بیانگر ویژگی آن جزء بنا و عنصر معماری است که در جهت مقابله با زلزله هماهنگ شده است و بجاست که مرمت کار، در صورت یافتن چنین جزئیاتی در بناهای سنتی، در حفظ و مستند سازی آن کوشا باشد

کلیدواژه ها:

ایمنی ، ابنیه سنتی ، رفتارهای دینامیکی ، زلزله