بررسی مشکلات آموزش های ترویجی و تاثیر آن بر روند ساماندهی جامعه عشایر استان سیستان و بلوچستان

نیروی انسانی ماهر و کارامد و متخصص یکی از اساسی ترین عوامل موثر بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر کشور محسوب می گردد و تجهیز نیروی انسانی به تخصص ها و مهارت های مورد نیاز شغل از مهمترین راه های رسیدن به اهداف توسعه به حساب می آید. مهمترین ماموریت کنونی اموزش های ترویجی آماده کردن مردان و زنان روستایی و عشایر برای مواجهه با اثرات ناشی از تغییرات و یا آماده شدن برای فرداست و امروز صحبت از آموزش و ترویج تنها یک چیز است (تغییر در نگرش ها و ایجاد مهارت) و اموزش موفق ارزیابی می گردد که موجب ایجاد تغییری شده باشد در غیر این صورت با شکست رو به رو شده و نقش خود را به درستی ایفا نکرده است. جامعه عشایری همانند جامعه شهری و روستایی همراه با تحولات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دچار دگرگونی است موفقیت در توسعه مناطق عشایری نیازمند تربیت نیروی ماهر در راستای ساماندهی می باشد و این مهم از طریق اموزش های ترویجی صحیح و با رویکردهای نوین منطبق با شرایط خاص امکان پذیر است. از انجایی که هدف سازمان امور عشایر و به تبع آن اداره کل امور عشایر استان ساماندهی به جامعه عشایری است و این ساماندهی در قالب ساماندهی به کوچ و ساماندهی به اسکان تبلور یافته و در قالب برنامه های توسعه تدوین گردیده است گذر از زندگی کوچندگی به اسکان و همسوئی با شرایط جدید زندگی که همراه با تغییر معیشت نیز می باشد و از طرفی شرایط خاص کوچندگی و استفاده بهینه از منابع در اختیار که غالبا دام و تولیدات وابسته به آن می باشد . نقش اموزش های ترویجی را بسیار پر اهمیت نموده و حتی ساماندهی را با چالش رو به رو نموده و تجربه چندین ساله ساماندهی به خصوص در بحث اسکان نشان داده شده است. هر کجا که اموزش های ترویجی با اصول صحیح و پشتیبانی همه جانبه رو به رو بوده موفقیت ساماندهی را تضمین نموده و برعکس در نقاطی که این نقش به درستی ایفا نشده عدم موفقیت کاملا مشهود است. «امروزه آموزش های ترویجی را به عنوان صیقل دهنده جوهره دانایی انسان می شناسند که توانایی به بار می آورد و انسان های توانا به عنوان وسیله توسعه از نیرومندی بالایی برخوردار می شوند و آگاهی لازم را به دست می آورند تا به عنوان هدف توسعه از مواهب توسعه برخوردار گردند.» اما این وظیفه مندی مهم اموزش های ترویجی به قول یکی از متخصصان این علم که عنوان می کند : ترویج مانند سلاحی است که گلوله علم را به جامعه دهقانی شلیک می کند اگر این اسلحه بدون مهمات باشد ، کارایی و تاثیر خود را از دست می دهد، نشان از واقعیت های دیگری است. این مقاله به بررسی مسائل و مشکلات اموزش های ترویجی در جامعه عشایری استان، اعم از عشایر در حال کوچ، عشایر رمه گردان و چوپانان و عشایر در حال اسکان پرداخته است. همچنین تاثیر اموزش های ترویجی را بر موفقیت یا عدم موفقیت برنامه های ساماندهی بررسی نموده و نهایتا به تحلیل مشکلات و چالش های موجود و ارائه پیشنهادات مناسب جامعه عشایری استان می پردازد.

کلیدواژه ها:

ساماندهی عشایر ، اموزش و ترویج ، تغییر در نگرش ها و ایجاد مهارت