اثر پرایمینگ با پیریدوکسین بر روی درصد جوانه زنی و فعالیت انزیم های انتی اکسیدان گلرنگ تحت تنش خشکی

خشکی یکی از علل اصلی کاهش محولات کشاورزی در بسیاری از مناطق زراعی جهان است همچنین پیریدوکسین به عنوان یک مولکول انتی اکسیدان کلیدی نقش مهمی در تنش های زنده و غیر زنده در گیاهان بازی می کند این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ با پیریدوکسین بر درصد جوانه زنی و فعالیت کاتالاز و پراکسیداز گلرنگ در شرایط تنش خشکی انجام شد این آزمایش به صورت فاکتوریل با 2 فاکتور در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکراز انجام شد فاکتور اول تنش خشکی در پنج سطح شاهد، 4-، 6-، 8-، 12- بار بود که به وسیله پلی اتیلن گلیکول 6000 ایجاد شد و فاکور دوم پیریدوکسین در 4 سطح شاهد، 0/01%، 0/02% و 0/03% بود نتایج نشان داد با افزایش تنش خشکی درصد جوانه زنی در مقایسه با شاهد کاهش یافت در حالی که فعالیت کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافت پرایمینگ با پیریدوکسین باعث کاهش اثرات مضر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم های انتی اکسیدان و افزایش تحمل به خشکی در گلرنگ گردید.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ ، پیریدوکسین ، کاتالاز ، پراکسیداز ، پلی اتیلن گلیکول