بررسی و تحلیل تناسب کاربری اراضی شهری با شریان های ارتباطی نمونه موردی: بیمارستانهای منطقه 2 کلانشهر تبریز

شهر به مثابه سیستمی است که تمامی اجزای آن در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر عمل می کنند مشکلات مربوط بهحمل و نقل شهری از اهم مسائلی می باشد که با افزایش جمعیت شهرها از سویی و تاثیرات مدرنیسم و تکنولوژینوین بر شهرسازی سنتی از سویی دیگر، به صورت اجتناب ناپذیر در شهرها بروز می کند و مشکلاتی را در زندگیروزمره شهروندان ایجاد می نماید. طرح کاربری زمین بدون در نظر گرفتن جریان ترافیک بین کاربری های مختلف وبدون توجه به شبکه ارتباطی شهر عقلانی نیست، زیرا که چنین بی توجهی باعث ایجاد حمل و نقل اضافی و طولانیشدن فاصله حمل و نقل های شهری می گردد که شاید ریشه اصلی مشکلات دسترسی شهرهای بی برنامه است.بنابراین برای حل ریشه ای مشکل دسترسی شهرها لازم است که جسم شهر با شبکه ارتباطی یک جا و بعنوان یکواحد مورد بررسی قرار گیرد و کاربری ها و راههای ارتباطی شهری با ترتیبی عقلانی و منطقی در کنار یکدیگر چیدهشوند. هدف از این مقاله بررسی و تحلیل موقعیت قرارگیری بیمارستانهای واقع درمنطقه 2 کلانشهر تبریز در رابطه باشریانهای ارتباطی می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی،با استفاده از GIS در رابطه با تحلیل های مکانی است. به این ترتیب که ابتدا نحوه پراکنش کاربری مورد نظر را در منطقه مربوطه و همچنین آکس معبر ورودی بیمارستان رامشخص می کنیم و سپس در محیط Arc Map با ورود داده های مربوط به استانداردهای شهرسازی، پرسش و پاسخ های مربوطه انجام می شود و بیمارستان هایی که خارج از استاندارد مکانیابی شده اند مشخص می شود و بارترافیکی تحمیل شده به منطقه مربوطه از طریق تعیین میزان مراجعه کنندگان مشخص می گردد.نتایج تحقیق با استنادبه نقشه های شماره 7 و 8 حاکی از این است بیمارستان های الزهرا،شهید مدنی،امام خمینی،رازی و شهدا از نظرتناسب با نوع شریانهای ارتباطی و فاصله با تقاطع های خطرناک در موقعیت مناسبی قرار ندارند.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، بیمارستان ها ، شریانهای ارتباطی ، تبریز ، سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS