چالشها و رویکردهای مدیریت شهری در برابر «گرافیتی» و تجربیات جهانی «برنامه مدیریت گرافیتی» در شهرها (مورد پژوهش: مطالعه تطبیقی شهرهای ملبورن، لیورپول و تهران)

گرافیتی یا نقاشی دیواری به آن دسته از دیوارنوشته ها یا نقاشی هایی گفته میشود که روی در و دیوار شهرهاو اماکن عمومی کشیده می شود. بررسی و تحلیل دیدگاه های مختلف نسبت به این پدیده نشان میدهد کهگروهی آن را خرابکاری و غیرقانونی می دانند و گروهی آن را جلوهای از هنر مدرن و شورشی برعلیه قدرتمدرن می دانند. در واقع امروزه پذیرفته شده است که گرافیتی از هنرهای محیطی شهری است. بنابراین سعیمی شود تا با غلبه بر جنبه های حقوقی و قانونی آن، جلوه های زیبایی آن در شهرها به نمایش گذاشته شود. دراین پژوهش، تجربه شهرهای ملبورن و لیورپول در قالب «برنامه مدیریت گرافیتی» آن ها تحلیل و با وضعیت کنونی شهر تهران، مقایسه میشود. با بررسی شهرهای لیورپول و ملبورن مشخص شده است که این شهرها با ایجاد قوانین و مقررات خاصی در جهت قانونمند کردن این امر و جلوگیری و پیشگیری از گرافیتی های نامناسب و ناپسند و مجازات عوامل ایجاد کننده آن با همکاری سازمان های دخیل در امر مدیریت شهری بهمواجهه با این امر پرداخته اند. در مقام مقایسه با شهر تهران، علیرغم آنکه این هنر در شهر تهران سابقه منداست، مشخص می شود که شهر تهران فاقد یک برنامه مدیریتی راهبردی و جامع در این زمینه بوده که تنها باواگذاری وظایف این حوزه به سازمان زیباسازی شهر تهران، جایی برای ارائه نظریات عموم و تقابلدیدگاه های عموم به عنوان راهی برای رسیدن به توافق نگذاشته است. در واقع، گرافیتی در برنامه هایزیباسازی شهری اغلب نادیده گرفته می شود و سعی میشود شکل رسمی آن به صورت نقاشی دیواری وتحت نظر سازمان زیباسازی شهر تهران صورت گیرد. این پژوهش ضمن بررسی و تحلیل دیدگاه های مختلفنسبت به پدیده گرافیتی، تلاش دارد تا راهبردهای متناسب در این زمینه را پیشنهاد دهد.

کلیدواژه ها:

گرافیتی ، برنامه مدیریت گرافیتی ، هنر محیطی شهری ، هنر اعتراضی ، وندالیسم ، تهران