گروه بندی و بررسی الگوی باندی حاصل از نشانگرهای مولکولی اختصاصی در تشخیص ژن های مقاومت در درختان سیب (Malus domestica) استان اصفهان به بیماری آتشک (Fire Blight)

آتشک از بیماریهای مهم سیب میباشند که بعد از لکه سیاه، خسارات فراوانی به باغات سیب وارد می کند. اصلاح برای رسیدن به مقاومت پایدار از روشهایی است که امروزه مورد توجه خاصی واقع شده است. اصلاح مقاومت باعث از بین رفتن پاتوژنهای گیاه توسط خود گیاه می شود. گروه بندی و بررسی آللی 10 جمعیت سیب استان اصفهان با استفاده از آغازگرهای SCAR و SSR متصل به بیماری آتشک بررسی گردید. فواصل ژنتیکی با استفاده از ضرایب فاصله نی محاسبه گردیده و تجزیه خوشه ای با استفاده از الگوریتم UPGMA انجام گرفت و بدین ترتیب 10 جمعیت سیب مورد بررسی در 2 گروه قرار گرفتند. تجزیه به مختصات اصلی نیز 3 مؤلفه را مشخص نمود که در مجموع توانستند بیش از 87.09% از کل تغییرات را توجیه کنند.بای پلات بدست آمده از تجزیه به مختصات اصلی جمعیتها را به 4 گروه تقسیم کرد به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که تنوع مناسبی بین جمعیتها از لجاظ آغازگرهای متصل به ژن بیماری وجود ندارد و جهت تولید نتاج قوی تر از لحاظ مقاومت بهتر است از تلاقی درون جمعیتی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آتشک سیب ، تجزیه به مختصات اصلی ، تجزیه خوشه ای ، SCAR و SSR