طراحی فضای شهری بر اساس تصویر ذهنی کودکان (نمونه موردی: خیابان سعدی زنجان)

کودکان نگرش ها و ترجیحات متفاوتی در فضاهای شهری دارند. در یک بیان کلی می توان چنین اظهار داشت که یک فضای عمومی باید برای همه افراد با هر سطح درآمد، و با هر محدودیت فیزیکی، صرف نظر از این که در آن نواحی ساکنند با نه، قابل دسترس (اجتماعی- فیزیکی) بوده و آن فضا باید بتواند با خصیصه های موجود در خود امکان حضور مساوی تمامی ساکنین و استفاده کنندگان شهری را متناسب با نیازهای اجتماعی شان فراهم آورد. در این مقاله برآنیم تا به کنکاش تصویر ذهنی کودکان از شهر آرمانی خود بپردازیم. اینکه چه عواملی در پویایی و حذابیت فضا از دیدگاه کودکان تأثیر گذار می باشد. بر همین اساس از تعداد 100 کودک بین 3 تا 12 سال خواسته شد که فضای شهری ایده ال خود را نقاشی کنند. پس از بررسی و روانشناسی نقاشی کودکان، مجموعه شاخص های تأثیر گذار بر پویایی فضاهای شهری ردیابی شده و زمینه طراحی و مناسب سازی خیابان سعدی زنجان (به عنوان نمونه موردی این تحقیق) برای کودکان فراهم شد.

کلیدواژه ها:

فضای شهری دوستدار کودک ، تصویر ذهنی کودک ، طراحی شهری