بررسی تأثیر الکترونیک شدن شهرها بر علم برنامه ریزی شهری و عملکرد برنامه ریزان شهری (اثبات ضرورت بازنگری در مأموریت برنامه ریزان شهری با تأکید بر کشور ایران)

شهر الکترونیک واقعیت آینده ی شهرهای سنتی، با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و حاصل دنیای اطلاعات و موج سوم است. وارد شدن به این عصر، همراه با تحولاتی عظیم در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، محیط زیستی، سیاسی و مدیریتی می باشد. در چنینوضعیتی و با توجه به ماهیت برنامه ریزی شهری- که در تعامل با همه این ابعاد است- تحولاتی نیز در علم برنامه ریزی شهری و مأموریتش حادث خواهد شد. چه بسا این علم نیاز به بازنگری و بازتعریف داشته باشد و حتی مفهوم شهر نیز تغییر کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و مقایسه ای، به بررسی تعاریف، فرآیندها و حوزه مداخلات برنامه ریزی شهری از دیرباز تاکنون و مقایسه آن با شرایط آینده شهرها- با ورود به عصر اطلاعات و ارتباطات- پرداخته و ضرورت این بازنگری را به اثبات رسانده است. نوشتار پیش رو ماحصل پایان نامه ای با همین عنوان بوده و به صورت عام در مورد اثبات ضرورت بازنگری در مأموریت برنامه ریزان شهری در جهان و به طور خاص در خصوص وضعیت کنونی ایران، به انجام رسیده است.

کلیدواژه ها:

شهر ، آینده شهر ، برنامه ریزثی شهری و برنامه ریزان شهری ، شهر الکترونیک ، فناوری اطلاعات و ارتباطات