بررسی ارتباط دوسویه حس تعلق وهویت فضاباکیفیت سرمایه اجتماعی

ازدیرباز دغدغه معماران طراحی فضاهایی با پاسخگویی بالا جهت برقراری تعاملات اجتماعی پایدار دربین افراد بوده است انسان ازابتدایی ترین شکل زندگی خود همواره د رگریز ازتنهایی و پی ایجادرابطه اجتماعی پایدار بادیگرانو زندگی به شکل جمعی بوده است این ویژگی سبب شد تا فضاها به شکل اجتماع پذیرطراحی شوند تا اورا به فضایی وسیع تر ازمحدوده ی دنیای فردی خود سوق داده و حس دعوت کنندگی حضورپذیری و تعمل به مکان را ارتقا دهد افزایش حضورپذیری فضها همواره به دنبال ارتقا حس تعلق به مکان و نیز ارتقا مشارکت اجتماعی انسجام اجتماعی اگاهی اجتماعی اعتماداجتماعی و درنهایت ارتقا سرمایه اجتماعی می باشد مادامی که روابط اجتماعی پویا و سالم مابین افراد جامعه حاکم باشد حضورپذیری درمکان نیز افزایش می یابد درک درست افراد ازهویت فضایی که درآن حضور داارند حستعلق آن ها به مکان را بیشتر و برقراری ارتباط بین آنها را آسان تر سالم تر و پایدارتر خواهد شد درپژوهش حاضر ابتدا به تجزیه و تحلیل مفهومی و کاربردی سرمایه اجتماعی و حس تعلق و سپس به بررسی رابطه بین آنها پرداخته میشود نوع تحقیق حاضر ازجنبه هدف بنیادی کاربردی می باشد و ازنظر ماهیت درمجموعه پژوهشهای توصیفی قرارمیگیرد

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، حس تعلق به مکان و هویت فضا ، سرمایه اجتماعی ، فضاهای اجتماع پذیر