بررسی معضل حاشیه نشینی درشهرستان بیرجند

حاشیه نشینی پدیده ای است که با اسکان غیررسمی و بدون مج  وز گروه بزرگی از مردم در مکانی در کن اره ی شهرها ایجاد می شود .حاشیه نشینی در شهرهای ایران به صورت شهرک نشینی در حومه ی شهرها و همچنین آلونک نشینی دیده می شود.شهرک های حاشیه نشینان در اصل روستای شهر شهرک های روستاگونه ی درون شهر می باشند. محلا ت حاشیه نشین مرکز انواع آسیب های اجتماعی هستند، از طریق افزایش سرمایه اجتماعی این گروه ، قابلیت دستیابی به توسع ه پایدار اجتماعی فراهم خواهد آمد. به عبارتی تقویت اعتماد، اتصال به شبکه های اجتماعی و هنجارگرایی زمینه ساز بهبود ناپایداری های اجتماعی این محلات خواهد بود. بنابراین بیش از آنکه سرمایه گذاری مستقیم بخش عمومی برای بهبود کالبد این محلا ت در اولویت باشد،سرمایه گذاری غیرمستقیم در اجتماع ساکنین شان زمینه ساز بهبود پایدار و کم هزینه مناطق حاشیه نشین در طولانی مدت خواهد بود.حاشیه نشینی در کشور ایران و به خصوص در استان های کویری مانند استان های خراسان جنوبی،سیستان و بلوچستان ،کرمان و یزد به علت واقع شدن در کمربند خشک، شرایط بحرانی تری به خود گرفته است

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، شهرستان بیرجند ، مهاجرت ، فقر ، محرومیت ، جنایت