نقش آفرینی تعاملات اجتماعی شهروندان در توسعه پایدار فضاهای شهری

امروزه توسعه شهرها باافزایش ساختمان های بلندمرتبه بدون توجه به کیفیت کالبدی فضهای شهری صورت میگیرد رشدشتابان شهرنشینی و عدم ارایه طرح و برنامه مناسب سبب تبدیل محیط کالبدی بسیاری ازفضاهای شهری به مجموعه ای ازاحجام و فضاهای خالی بین آنها گردیده است درحالیکه با گسترش زندگی ماشینی و افزایش فشارهای روانی ناشی ازآن نیاز به برقراری ارتباط بیشتر انسانها بایکدیگر درفضاهاای باز بیشا زپیش احساس میشود مطلوبیت فضاهای شهری ب میزان تعاملات اجتماعی شهروندان متناسب است جداازمولفه های فردی مولفه های کلبدی نیز درتعاملات اجتماعی افراد تاثیر بالقوه دارد مولفه کالبدی بسترشکل گیری روابط ساده و پیچیده اجتماعی است افزایش تعاملات اجتماعی درفضاهای باز شهری منجر به افزایش پایداری شهری و سرمایه های اجتماعی و کیفیت زندگی انسان وامنیت و حس تعلق به مکان درفضاهای شهری و همچنین همبستگی و پیوند اجتماعی می شود فضای شهری مطلوب فضایی است که محل رفت و امد مکث و توقف استراحت و مراودات اجتماعی باشد تحقیق حاضر سعی درفهم هرچه دقیقتر مفاهیم اشاره شده دارد و درصدد توسعه دانش طراحی و برنامهریزی درفضاهای شهری جهت ارتقای روابط شهروندی و تعاملات اجتماعی شهروندان درجهت توسعه پایدار شهری است همچنین دراین راستا به منابع و متون معتبر کتابخانه ای اسنادی و شبکه جهانی اینترنت نیز ارجاع شده است

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، فضاهای شهری ، توسعه پایدار ، شهروندان ، فضاهای عمومی