تبیین الگوی برنامه ریزی محیطی برای توسعه پایدار روستاها؛ با تاکید بر دهکده شهری؛نمونه موردی: روستای کیش دره گیلان

برنامهریزی محیطی فرایندی است مستمر که میکوشد بهترین استفاده از تکه محدودی از سطح کره زمین را برای انسان فراهم آورد، ضمن اینکه فراوردگی و زیبایی آ تکه از سرزمین حفاظت شود. مشکلات محیطی نتیجه توسعه های انجام شده در قرو اخیر نیست. و برای جایگزینی روشهای سنتی، تصمیم گیری نیاز به یک الگوی نو و ابتکاری دارد. این الگوی جدید برنامه ریزی جمعی زیست محیطی نام دارد. ایده برنامه ریزی زیست محیطی و دهکده شهری به عنوان راهبرد پایداری در سکونتگاه هایی با شرایط مختلف راه حلی برای توسعه پایدار شهری و روستایی می باشد. هدف این الگو خلق محیطی با کاربریهای متنوع و خود کفا است. دراین مقاله به بررسی و استخراج اصول طراحی دهکده شهری ازطریق مطالعات کتابخانه ای پرداخته شده است. و با استفاده از مبانی نظری و توضیح برنامه ریزی محیطی، مفهوم دهکده شهری وبرسی تجارب موفق جهانی و شرایط بومی کشور برای یک نمونه موردی روستای کیش دره به ارایه پیشیهادهایی برای کنترل توسعه و ساخت و سازهای ناهماهنگ پرداخته می شود. همچنین نظریه ای را که الگوی برنامه ریزی جمعی مشارکتی زیست محیطی به آن استوار است، مورد بحث و برسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، برنامه ریزی ، توسعه پایدار ، دهکده شهری ، روستای کیش دره