بیومواد تزریق پذیر برای مهندسی بافت قلب

بیومواد مورد استفاده در مهندسی بافت قلب به صورت مش های حفاظتی، پچ های قلبی و بیمواد تزریق پذیر تهیه می شوند. تحقیقات مهندسی بافت با رویکردهای کمتر تهاجمی به سمت استفاده از داربست های تزریق پذیر گرایش پیدا نموده است. در مهندسی بافت قلب برای تهیه ی مواد در دو حالتبدون سلول و همچنین با سلول برای بازیابی و ترمیم بطن انفارکتوس شده انسجام آن با بافت بدنمیزبان تلاش می شود. مزیت استفاده از بیومواد تزریق پذیر در این حوزه، سهولت بیشتر تهیه داربست حاوی سلول، رسانش ساده تر و قابلیت استفاده از مواد زیست سازگار در حالت ژل و یا محلول است. درحالی که داربست های سنتزی در سال های گذشته مورد توجه بودند، امروزه به دلایلی همچون کلسیفه شدن، سفت شدن و نهایتاً ضعف خواص زیستی و بیومکانیکی دیگر به صورت تنها مورد استفاده قرارنمی گیرند. بیومواد نوین امروزه با تکیه بر ایده ی استفاده از ماتریکس خارج سلولی حاصل از روش های سلول زدایی و نیز استفاده از بیوپلیمرهای زیست سازگار پروتئینی و پلی ساکاریدی در حال ظهورمی باشند. بیومواد حاصل از ماتریکس خارج سلولی در سالیان اخیر برای مهندسی بافت قلب و ترمیم بافت بطنی آسیب دیده به صورت منفرد و در ترکیب با مواد دیگر استفاده شده و نتایج مثبتی از آنحاصل شده است. ماتریکس های سلول زدایی شده قابلیت تهیه در حالت محلول را داشته و این مواد در شرایط فیزیولوژیک تبدیل به ژل می شوند که از مزایای این دسته از مواد است. چالش ها در این زمینه از تحقیقات، نحوه ی رسانش بیوماده ی تزریق پذیر و همچنین تکمیل مطالعات روی نمونه های حیوانی بزرگ اندام می باشد.

کلیدواژه ها:

مهندسی بافت ، قلب ، داربست هیبریدی ، داربست طبیعی ، داربست تزریق پذیر