بررسی رابطه بین سبکهای رهبری تحولآفرین و تعامل گرا با نگرش به  تغییر سازمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین دو متغیر سبک های رهبری تحول آفرین و تعاملگرا و نگرش به تغییر سازمانی از دیدگاه کارشناسان حوزه ی ستادی آموزش و پرورش آذربایجانغربی بوده است. جامعه و نمونه ی آماری پژوهش، کلیه کارشناسان حوزه ی ستادی آموزش و پرورش آذربایجان غربی در سال 1392 بود که در این پژوهش مشارکت نمودند. دو پرسشنامه رهبری تحول آفرین و نگرش به تغییر سازمانی برای جمع آوری اطلاعات مورد استفاده واقع شد. پرسشنامه ی رهبری تحول آفرین دارای پنج بعد رهبری فرمند، توجه و ملاحظه فردی، تحریک ذهنی، پاداش مشروط و مدیریت مبتنی بر استثناء است که، دو بعد آخر مربوط به رهبری تعاملگرا می باشد. پرسشنامه ی نگرش به تغییر سازمانی دارای سه بعد شناختی، عاطفی و رفتاری می باشد. روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم زمان جهت تحلیل داده های حاصل استفاده گردید. نتایج پژوهش بیانگر رابطه ی مثبت و معنی دار سبک رهبری تحول آفرین ( 01/0P< ،24/0r = ) با بعد شناختی نگرش کارکنان به تغییر سازمانی، سبک رهبری تعاملگرا با بعد شناختی( 01/0P< ، 25/0r = ) و رفتاری ( 01/0P< ،26/0r = ) و رابطه منفی و معنی دار رهبری تعاملگرا ( 01/0P< ،22/0 r = -) با بعد عاطفی بود. هم چنین نتایج نشان داد که رهبری فرمند ( 001/P< ،71/0β = ) دارای بیشترین قدرت پیش بینی برای نگرش به تغییر سازمانی است.

کلیدواژه ها:

رهبری تحولآفرین ، رهبری تعامل گرا ، نگرش به تغییر سازمانی