بررسی رابطه اهمیت در مرحله برنامه ریزی حسابرسی و انتخاب نمونه در پرونده های حسابرسی در سالهای 92 تا 87

حسابرسان قادر به رسیدگی به کلیه حسابها موجوددر یک شرکت نمی باشد . آنها برای حل مشکل کمبود زمان و همچنین برای داشتن ادله کافیجهت گزارش حسابرسی خود با توجه به تکنیکها و دستورالعمل های موجود سطح اهمیت حسابها و همچنین ریسک را مشخص کرده و با توجه بهآنها اقدام به انتخاب و گزینش حجم نمونه جهت کار حسابرسی می نمایند در این تحقیق با به کارگیری روشهای مختلف جمع آوری اطلاعات ازقبیل بررسی میدانی ، پرشسنامه ، مصاحبه و غیره جامعه آماری تحقیق که به دو گروه 1. حسابرسان 2. پرونده های حسابرسی ،بوده اطلاعات لازم جمع آوری و از روشهای آماری آمار توصیفی آزمون t تک گروهی و ضریب هم بستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل داده ها و نرم افزارهای آماری متناسب استفاده شد و فرضیه های تحقیق که عبارت بودند از 1. بین مبلغ اهمیت برآوردی تخصیص داده شده در سطح صورتهای مالی و انتخاب حجم نمونه رابطه و جود دارد 2. بین مبلغ اهمیت برآوردی تخصیص داده شده در سطح مانده هر حساب در صورتهای مالی و انتخاب حجم نمونه رابطه وجود دارد 3. ریسک زاتی براهمیت برآوردی موثر است 4. ریسک کنترلی براهمیت برآوردی موثر است 5. ریسک عدم کشف براهمیت برآوردی موثر است 6. ریسک عدم کشف برانتخاب حجم نمونه موثر است . مورد بررسی قرار گرفت که با توجه به نتایج تحقیق فرضیه اول ، دوم و سوم در حد قوی و فرضیه های چهارم ،پنجم و ششم در حد متوسط مورد پذیرش قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

سطح اهمیت ، حجم نمونه حسابرسی ، ریسک حسابرسی ، پرونده های حسابرسی ، ریسک ذاتی ، ریسک کنترل ، ریسک عدم کشف