سطح افشای مسئولیت اجتماعی در صنعت بانکداری

بانکها یکی از مهمترین ارکان اقتصادی هر کشوری محسوب میشوند که نبود راهبری نهادی و ساختار مناسب بامسئولیت اجتماعی می تواند ریسک هایی نظام یافته بر اقتصاد تحمیل کند. این پژوهش از نظر هدف تحقیقی بنیادیتجربی و از نظر ماهیت در حوزه تحقیقات همبستگی است که گردآوری دادهها جهت مبانی نظری و پیشینه پژوهش بهروش کتابخانه ای و برای آزمون فرضیه ها از روشهای اسنادکاوی و پیمایشی به صورت مقطعی در سال 1390 انجام شدهاست. با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد از آنجا که در ایران هیچ قانون، استاندارد یا آیین نامهای بانکها راملزم به افشای اطلاعات اجتماعی نکرده است، هرگونه افشا در این حوزه به صورت داوطلبانه و غیر شفاف است و نهادهایمسئول باید برای الزام بانکها به ارائه گزارش های اجتماعی تحرک جدی در پیش گیرند و ضمن ایجاد کمیته گزارشگریاجتماعی، چارچوب نظری کلی جهت گزارشگری اجتماعی بانکی در کشور تدوین، تا اهداف بانکداری اجتماعی تحققیابد.

کلیدواژه ها:

بانک ، مسئولیت اجتماعی شرکتی ، راهبری نهادی ، نسبت کفایت سرمایه