تاثیر اسانس زیره سیاه بر روی میزان پروتئین و بیان ژن بتا- کاتنین در سرطان کولون القا شده توسط دی متیل هیدرازین در رت
محل انتشار: همایش ملی گیاهان دارویی
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 912
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HERBAL01_1265
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394
چکیده مقاله:
سرطان کولورکتال چهارمین نوع شایع سرطان در ایران می باشد امروزه با توجه به عوارض ناشی از مصرف داروهای ضد سرطانی درمان توسط گیاهان دارویی مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق تاثیر اسانس زیره سیاه بر روی سرطان کولون القا شده توسط دی متیل هیدرازیل (DMH) در رت مورد مطالعه قرار گرفت. پس از جمع اوری زیره سیاه از استان کرمان، اسانس توسط دستگاه کلونجر استخراج و ترکیبات ان با استفاده از تکنیک GC/MS مشخص گردید . سپس به منظور انجام آزمایشات in vivo رت ها به 6 گروه تقسیم شدند : گروه کنترل ، گروه تیمار شده با DMH در دز 20mg/kgb.w به صورت i.p و هفته ای یک بار به مدت 5 هفته، 2 گروه تیمار شده با رژیم غذایی حاوی 0/1 و 0/01 درصد اسانس به علاوه DMH . کلیه رت ها به مدت 16 هفته از رژیم غذایی حاوی اسانس استفاده کردند پس از 16 هفته رت ها کشته شدند و بافت کولون آنها به منظور بررسی های هیستوپاتولوژیکی و بیوشیمیایی جدا گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که تعداد aberrant crypt foci (ACF) و aberrant crypt (AC) القا شده توسط DMH در رت های تغذیه شده با رژیم حاوی 0/1 و 0/1 درصد اسانس به طور معنی داری کاهش یافته است. همچنین اسانس زیره سیاه باعث کاهش قابل ملاحطه ای ر میزان پروتئین و بیان ژن انکوژن بتا- کاتنین در سطح mRNA در بافت کولون رت ها که در گروه تیمار شده با DMH افزایش یافته بود شده است. نتایج نشان می دهند که آسیب های پیش سرطانی بافت کولون (ACF) القا شده DMH توسط اسانس زیره سیاه مهار شده و بخشی از این مکانیسم به دلیل تاثیر اسانس بر روی آنکوژن بتا- کاتنین در سطح پروتئین و mRNA می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابوالفضل دادخواه
استادیار دانشکده علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
عبدالامیر علامه
استاد گروه بیوشیمی بالینی دانشکده پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران
ناهید داوودیان
دانشجوی دکتری گروه بیوشیمی بالینی دانشکده پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران