بررسی اثر عصاره الکلی گیاه مریم گلی (Salvia limbata) بر روی سندرون قطع مورفین در موش سوری نر

مقدمه: تجویز داروهای اوپیوییدی به طور مکرر باعث به وجود آمدن وابستگی جسمی و تحمل می شود وابستگی را می توان توسط علائم ناشی از قطع مصرف ناگهانی دارو و یا تجویز یک انتاگونیست دارو و یا هر دو اریابی کرد. این تحقیق اثرات مثبت عصاره گیاه مریم گلی را در کاهش وابستگی جسمی ایجاد شده توسط مورفین نشان داده است . روش تخقیق: موش های البینو نر با وزن بین 20 الی 30 گرمی انتخاب شدند پس از ایجاد وابستگی توسط تزریق i.p. مورفین با دوز (125، 100، 75، 50 mg/kg ) در طی 4 روز تزریق i.p. عصاره در دوزهای (100، 1500، 1000، 500، 400، 200 mg/kg) در روز پنجم انجام شد. جهت ارزیابی علائم قطع مصرف اقدام به تجویز نالوکسان در دوز 5mg/kg به طور i.p. در زوز پنجم با فاصله 2 ساعت بعد از تزریق مورفین گردید سپس موش ها به طور جداکانه در جعبه شیشه ای به ارتفاع 30 سانتی متری قرار داده شد شمارش جهش های ( jumping) حاصل از تجویز نالوکسان به مدت 60 دقیقه انجام پذیرفت. نتیجه: عصاره الکلی مریم گلی نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری در ایجاد عدم وابستگی به مورفین ایجاد کردند که وابسته به دوز بوده و کاهش تعداد جهش های ( jumping) حاصل از سندروم قطع مورفین با افزایش دوز هر عصاره حاکی از کاهش وابستگی به مورفین بوده است ممکن است اثرات کاهشی عصاره در وابستگی مورفین با مکانیسم ادنوزینی، نوروترانسمیتر گابا و دخالت بعضی از پیامبران ثانویه صورت بگیرد.

کلیدواژه ها:

مریم گلی ( Salvia limbata) ، وابستگی مورفین ، نالوکسان ، سندرم قطع مورفین