بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های گیاه دارویی نعناع فلفلی با استفاده از نشانگرهای مولکولی AFLP و RAPD

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 806

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_931

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

چکیده مقاله:

در این مطالعه تنوع ژنتیکی درون و بین 35 اکوتیپ جمع اوری شده از نواحی مختلف کشور با استفاده از نشانگرهای AFLP و RAPD مورد بررسی قرار گرفت 20 ترکیب آغازگر نشانگرهای AFLP و 15 آغازگر RAPD مورد استفاده به ترتیب 320، 250 نشانگر در این اکوتیپ ها را به وجود آوردند مقدار میانگین PIC برای نشانگرهای AFLP و RAPD به ترتیب 0/62 و 0/53 درصد محاسبه گردید این مقادیر کارایی این نشانگرها جهت تفکیک اکوتیپ های آزمایشی را نشان می دهد بیشترین فاصله ژنتیکی بر اساس شاخص شانون، مربوط به اکوتیپ های بهبهان و شیراز و کمترین فاصله به اکوتیپ های یاسوج و گرگان تعلق داشت تجزیه واریانس مولکولی تنوع ژنتیکی بین و درون اکوتیپ ها به ترتیب 78/6 و 21/3 درصد محاسبه و معنی دار بود تجزیه خوشه ای داده ها با استفاده از فاصله ژنتیکی ، اکوتیپ ها را در 5 دسته تقسیم بندی نمود این گروه بندی در برخی از گروه ها با الگوی تنوع جغرافیایی مطابقت داشت. تجزیه به مختصات اصلی با 3 مولفه معنی دار در مجموع 55 درصد از تغییرات کل را توجیه نمودند تجزیه به مختصات اصلی روند گروه بندی با استفاده از کلاستر بندی را تایید نمود. نتایج این مطالعه نشان داد این دو مارکر مولکولی رای مطالعه ساختار ژنتیکی اولیه جمعیت های گیاه دارویی نعناع کارایی داشته و در حفاظت ، طبقه بندی و اصلاح اکوتیپ های نعناع موثر می باشد.

نویسندگان

ایمان طباطبایی

کارشناس ارشد اصلاح نباتات

سحر ولی زادگان

کارشناس ارشد سیستماتیک گیاهی

یوسف فیلی زاده

دانشیار اکولوژی کشاورزی

حمید رجبی معماری

استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران