مطالعه و بررسی پراکنش گونه های مختلف گیاه جاشیر در ایران

جاشیر گیاهی است از خانواده جعفریان و به طور خودکار در نقاط کوهستانی در ارتفاعات برف گیر می روید. این گیاه در اوایل بهار بعد از ذوب شدن برف ارتفاعات از زمین بیرون میاید و تا اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد ماه به رشد خود ادامه می دهد رویشگاه اصلی جاشیر در ایران در منطقه زاگرس می باشد این گیاه در استان های مرکزی، فارس، بویر احمد، چهار محال و بختیاری ، اصفهان ، کرمانشاه، لرستان، همدان، کرمان و در قسمت هایی از سلسله جبال البرز دیده شده است. جنس جاشیر در ایران 15 گونه گیاه دایمی دارد که همگی ارزش علوفه ای قابل توجهی دارند و به همین دلیل از جمله گونه های مناسب کاشت برای مناطق کوهستانی می باشد میزان بارندگی در نقاط مختلف رویش جاشیر بین 500 تا 900 میلیمتر متغیر می باشد جاشیر گیاهی است علفی، چند ساله ، ایستاده ، بلند و به ارتفاع محدود 200-80 سانتیمتر، یک پایه و جزء شاخه پیدازادان ، زیر شاخه نهاندانگان ف رده دو لپه ای ها ، زیر رده گلبرگ داران، راسته جدا گلبرگ هاف خانواده چتریان و جنس جاشیر می باشد در این تحقیق از بین 15 گونه ذکر شده برای جاشیر با توجه به گسترش وسیع گونه Prangos ferulaceae در کشور ایران به این گونه پرداخته شده است در این مقاله کلیه مواردی که در مطالعات آت اکولوژی گونه های گیاهی بررسی می شود برای گونه جاشیر بررسی شده است از جمله پراکنش گونه های مختلف گیاه جاشیر در ایران، رده بندی ، مورفولوژی، فنولوژی، شرایط رویشگاه، ارزش غذایی، گونه های همراه، آفات و بیماری ها و در نهایت ارزش و اهمیت های گونه جاشیر ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

جاشیر ، پراکنش گونه ، آت اکولوژی