تاثیر گونه های گل جعفری (Tagetes erecta , T. patula) بر نماتد زخم ریشه چای

چای ( Camellia sinensis) گیاهی است همیشه سبز و خزان ناپذیر که در شمال ایران به مساحت حدود 34 هزار هکتار کشت شده است نماتد مولد زخم ریشه چای (Pratylenchus loosi) مهم ترین عامل خسارت زای این محصول در کشور بوده که باعث خسارت کمی و کیفی به این محصول می شود به دلیل اثرات سوء زیست- محیطی نماتد کش های موثر بر این عامل (فتامیفوس و کادو سافوس) استفاده از گیاهان با خاصیت ضد نماتدی مثل گونه های گل جعفری مورد آزمایش قرار گرفت به همین منظور در طی سال های 89-1388 تحقیقی با 10تیمار شامل عصاره آبی 20 درصد وزنی اندام هوایی ، ریشه و کل گیاه گونه Tagetes erecta، عصاره آبی 20 درصد وزنی اندام هوایی ، ریشه و کل گیاه T. patula و 5، 7/5 و 10 گرم از نماتد کش فنامیفوس و شاهد آلوده روی نهال های چای کلون امید بخش 100 اجرا گردید. مایه زنی مصنوعی به میزان آستانه خسارت اقتصادی (یک نماتد به ازای هر گرم خاک) با پنج تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در مرکز تحقیقات چای کشور انجام شد. نتایج نشان داد که تمامی تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد اختلاف معنی دار آماری داشتند نماتد کش فنامیفوس به میزان 7/5 گرم به ازای هر نهال چای بهترین نتایج از نظر درصد افزایش وزن تر اندام هوایی (بهترین شاخص عملکرد)9 داشته و این تیمار بیشترین درصد کاهش جمعیت نماتد در خاک و ریشه را داشت (به ترتیب 66 و 54 درصد) . در بین گونه های گل جعفری گونه T. erecta نسبت به T. patula خاصیت ضد نماتدی بیشتری نشان داد به طوری که تیمار عصاره آبی کل گیاه گونه اول به میزان 26/5 درصد باعث افزایش وزن تر اندام هوایی نهال های آزمایشی نسبت به شاهد گردید و همین تیمار به ترتیب 57 و 35 درصد باعث کاهش جمعیت در خاک و ریشه شد.

کلیدواژه ها:

نماتد زخم ریشه چای ، گل جعفری ، عصاره آبی