بررسی اثرات آللوپاتیک بقایای اندام های گیاه دارویی پونه بر رشد ذرت و نخود در شرایط گلخانه

آللوپاتی اثرات مفید یا مضر و مستقیم یا غیر مستقیم یک گیاه یا یک میکروارگانیسم بر گیاه یا میکروارگانیسم دیگر از طریق تولید ترکیبات شیمیایی مختلف و رهاسازی آنها در محیط می باشد که مفید یا مضر بودن مواد شیمیایی به نوع و غلظت آنها در محیط و مدت زمانی که گیاه در معرض آن ها قرار می گیرد بستگی دارد در این مطالعه به منظور بررسی اثرات آللوپاتیکی بقایای اندام های مختلف از قبیل برگ، ساقه ، گل و ریشه (در مرحله گلدهی) گیاه دارویی گونه بر رشد ذرت (رقم سینگل کراس 704) و نخود (رقم سفید) آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در گلخانه دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد کلیه اندازه گیری ها 21 روز پس از کاشت در هر دو گیاه انجام شد نتایج نشان داد که بقایای اندام های مختلف گیاه پونه دارای اثر آللوپاتیکی می باشد به طوری که با مصرف بقایای اندام های مختلف نسبت به شرایط عدم مصرف بقایا (ساهد) ، کاهش چشمگیری در صفات وزن خشک گیاه (ساقه و ریشه) ، ارتفاع بوته و میزان کلروفیل در هر دو گیاه مشاهده شد. همچنین اثر آللوپاتیکی اندام های مختلف این گیاه بر رشد گیاه ذرت و نخود یکسان نبود و از بین اندام های مورد آزمایش برگ و ساقه بیشترین و گل و ریشه کمترین اثرات بازدارندگی را بر صفات مورد بررسی داشتند.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، ارتفاع بوته ، وزن خشک ، کلروفیل