اثر ازدیادی چند ژنوتیپ مهم در گل محمدی (Rosa dmamscena Mill)

اسانس پل محمدی دارای ارزش اقتصادی بالایی است هدف از این پژوهش تکثیر غیر جنسی ژنوتیپ های برتری است که کیفیت و کمیت اسانس بهتر، درصد اسانس بیشتر ، طول دوره گلدهی طولانی تر و یا عملکرد گل بیشتری را نسبت به سایر ژنوتیپ ها نشان می دهند به این منظور از جوانه های جانبی پایه های بالغ در فصول مختلف سال برداشت شد و در محیط کشت MS پایه همراه با تیمارهای مختلف هورمونی کشت گردید. در مرحله استقرار به منظور حصول به نمونه های استریل از کلرید مرکوریک 0.1% به مدت 5 دقیقه استفاده شد کلیه ریزنمونه ها در فصل تابستان و پاییز و در هر سه ژنوتیپ مستقر شدند در مرحله شاخه زایی اثر هورمون های BAP و Kin مورد بررسی قرار گرفت. بهترین تیمار شاخه زایی در هر سه ژنوتیپ متفاوت بود بیشترین ضریب ازدیاد و رشد طولی ژنوتیپ M6 در تیمار حاوی 2 میلی گرم در لیتر BAP و 2 میلی گرم در لیتر Kin و در ژنوتیپ های G١ و G2 در تیمار حاوی 2.5 میلی گرم در لیتر BAP به دست آمد به منظور تحریک ریشه زایی شاخه ها از محیط MS تغییر یافته همراه با مقادیر متفاوت هورمون NAA استفاده گردید درصد پایینی از شاخه های تولید شده ژنوتیپ های 1G و 2G به ترتیب در محیط کشت MS تغییر یافته حاوی 0.1 و 0.2 میلی گرم در لیتر NAA ریشه دار شدند.

کلیدواژه ها:

شاخه زایی ، ریشه زایی ، ژنوتیپ ، گل محمدی (Rosa dmamscena Mill)