مدیریت بحران شبکه های توزیع نیروی برق با رویکرد تاثیر بافتهای فرسوده کلان شهرها

با توجه به روند رشد حاشیه نشینی در کلان شهرها و عدم رعایت الزامات و قوانین سازمان نظام مهندسی ساختمان در ساخت و ساز اینگونه بافت ها و عدم رعایت اصول شهرسازی و توسعه معابر در این مناطق و روند ارائه خدمات رسانی توسطدستگاههای خدمات رسان در شهرها به بافت های حاشیه کلان شهرها مسئله میزان آسیب پذیری و شدت تاثیر بحران های طبیعی در این مناطق از اهمیت بسزایی برخوردار است. آنچه مسلم است درصورت وقوع بحران های طبیعی و غیر طبیعی در کلان شهرها میزان آسیب پذیری بافتهای فرسوده و حاشیه نشین شهرها به مراتب بیشتر بوده و با توجه به عدم رعایت اصولشهرسازی در این مناطق ، شریانهای حیاتی در معرض تخریب بیشتری قرار می گیرند در این مقاله سعی بر این است با استفاده از مدیریت مهندسی بحران میزان اثرات تخریبی بحران های طبیعی بر روی شبکه های توزیع نیروی برق در بافتهای فرسوده و حاشیه کلان شهرها بررسی و راهکار مناسب به منظور کاهش اثرات فوق ، افزایش تاب آوری شبکه های توزیع نیروی برق در شرایط بحران در این مناطق بررسی گردد .دراین میان تاکید بیشتر بر کاهش زمان خاموشی در زمان بحران به عنوان یک شاخص عملکردی مورد توجه می باشد