بررسی جایگاه هویت در مدیریت بحران نمونه موردی بازسازی روستای زلزله زده حتکن

بلایای طبیعی بالاخص زلزله که شایع ترین آنها در کشور ماست به شکل جدی جوامع شهری و روستایی را تهدید میکند.صاحب نظران بر این عقیدهاند که یکی از عواملی که باعث شده تا انسانها پس از وقوع بلایا علاوه بر قدرت تحمل اثراتآن، توانایی بازسازی زندگی خود را در آن منطقه داشته باشند، برخورداری از هویت جمعی است. با توجه به اینکه هدف اصلی در مدیریت بحران بازگرداندن جامعه آسیب دیده به شرایط تعادل قبل از حادثه است لذا این موضوع میتواند بعنوانیک مسئلهی قابل توجه در زمینهی مدیریت بحران نگریسته شود. در مقالهی حاضر با تعیین معیارهای تابآوری اجتماعی به بررسی رابطه بین هویت جمعی و تابآوری اجتماعات بشری درمقابل بحرانها پرداخته شده است. در این مقاله جهت پاسخ گویی به این سوال که هویت انسانی چه نقش و جایگاهی در مدیریت بحران بالاخص زلزله دارد،از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعه اسنادی و همچنین مشاهده بدست آمده است.جهت ارزیابی دقیقتر، روستای حتکن از توابع شهرستان زرند کرمان که در زلزله داهوئیه به طور کامل تخریب گردیده بهعنوان نمونه موردی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته شده است. در این پژوهش سعی گردیده تا با بررسی اثرات زلزله بر روستای حتکن و تبعات ناشی از آن، مقولهی هویت جمعی و تابآوری اجتماعی در آن روستا مورد بررسی قراربگیرد . نتایج حاصله از این پژوهش، نشان میدهد جوامعی که بر اثر حوادث طبیعی و غیر طبیعی لطمه میبینند در صورت داشتنبنیادهای هویتی، تابآوری اجتماعی آنها تقویت شده و توانایی بازسازی خود را خواهند داشت که متاسفانه در نمونهی مورد مطالعه بدلیل بازسازی روستا بدون توجه به این مسئله موجب فروپاشی زندگی روستاییان و بالطبع ترک موطن ازسوی آنان شده است.

کلیدواژه ها:

هویت جمعی ، تابآوری اجتماعی ، مدیریت بحران