بررسی رابطه بین هیجان خواهی و سازگاری، با عملکرد در درس آمادگی جسمانی در دانش آموزان مدارس تربیت بدنی(لرستان - کرمانشاه)

هدف انجام این تحقیق بررسی رابطه هیجان خواهی وسازگاری اجتماعی باعملکرد تحصیلی در درس آمادگی جسمانی دانش آموزان ورزشکار مدارس تربیت بدنی (لرستان – کرمانشاه) بود . روش ها : روش پژوهش از نوع همبستگی است وجامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر مدارس تربیت بدنی استانها( لرستان – کرمانشاه ) می باشد ،که در سال تحصیلی 2011-2010 به صورت روزانه مشغول به تحصیل بوده . کل دانش آموزان 240 نفر بودند ،و طبق جدول مورگان 147 نفر از طریق نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب گردید . ابزار پژوهش مقیاس 40 سوالی هیجان خواهی زاکرمن و مقیاس 60 سوالی سازگاری اجتماعی سینا وسینگ بوده است الگوی فرضی پژوهش با استفاده از روش همبستگی وآمارتوصیفی نظیر،وفراوانی،میانگین،انحراف استاندارد وآماراستنباطی آزمون t مستقل وضریب همبستگی پیرسون ،از آزمون Zr فیشر برای بررسی تفاوت دو ضریب همبستگی استقاده شده است. یافته های تحقیق : بین هیجان خواهی و عملکرد در درس آمادگی جسمانی رابطه معنی داری وجود ندارد . اما بین سازگاری و عملکرد در درس آمادگی جسمانی رابطه معنی دار مثبت وجود دارد . نتیجه گیری: می توان در یافت که هیجان خواهی بر عملکرد تحصیلی موثرنیست اما فعالیت های ورزشی عامل موثری در افزایش سازگاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است

کلیدواژه ها:

هیجان خواهی ، سازگاری ، فعا لیت های ورزشی ، عملکرد تحصیلی